Şizofreni, zihinsel işlev ve davranış bozukluğu ile karakterize zihinsel bir hastalıktır. Bu hastalık, iletişim bozukluğu olan kronik bir seyir, çeşitli psikopatolojik işaretlerle aktivitede azalma ile karakterizedir. Bu belirtiler şunları içerir: yetersiz duygusal reaksiyonlar, halüsinasyonlar, sanrılar, düzensiz düşünme vb.
Çocukluk şizofreninin nedenleri tam olarak tanımlanmamıştır. Tespit edilen nedenlerden biri genetik yatkınlıktır. Böyle bir çocuğun bu hastalıktan hasta akrabaları vardır. Şizofreninin viral doğası hakkında spekülasyonlar var. Bu konsepte göre, bir çocuğun beyni utero virüsünden etkilenir. Stresli yaşam koşulları, örneğin şiddet, boşanma, ebeveyn skandalları da hastalığın başlangıcını tetikleyebilir.
İlk başta, doktorlar çocuklarda şizofreniyi teşhis etmeye çalıştı, yetişkinlerde şizofreniden farklı bir hastalık olarak. Ancak ampirik olarak şizofreniyi teşhis etmek için kullanılan kriterleri yetişkinlerde kullanırsanız, bu hastalığın çocuklarda çok doğru bir şekilde kurulabileceğine karar verdik.
Hastalığın gelişimi yavaş yavaş ilerler, ilk aşamada uyku ihlali, dikkat yoğunluğu, öğrenme güçlüğü ve çocuğun iletişim kurma isteksizliği vardır. Ayrıca, hastalık geliştikçe, tutarsız konuşma ortaya çıkar, hasta vizyonlara ve işitsel halüsinasyonlara başlar. Bu çocuklarda sanrılar, halüsinasyonlar ve paranoya olabilir. Çocuğun nerede çılgın olduğu ve hayal gücünün fantezileri ve tezahürlerinin nerede olduğunu belirlemek çok zordur.
Uzmanların şizofreniyi doğru bir şekilde teşhis edebilmesi için, çocukta altı ay boyunca sürekli olarak hastalık belirtileri gözlenmelidir. Şizofreni ile çok yüksek zeka olabilir. Bilim ve yaratıcılığın belirli alanlarındaki bazı çocuklar üstün zekalılık gösterir.
Modern tedavi yöntemleri, yeni ilaçlar, özel eğitim programları ve aile terapisi şizofreni hastalarının iyileşmesi ve sosyalleşmesinde yüksek sonuçlar elde edebilir.
