Bir kişinin iki temel ihtiyacı vardır: uyku ve yemek. Memnun olduklarında, üçüncüsü ortaya çıkar - anlam susuzluğu. Bir kişi anlamla temasını kaybederse, o zaman "iç boşluk" - depresyonu vardır. Hayata olan ilgi nasıl geri döner?
Dünya Sağlık Örgütü'ne (WHO) göre, dünya çapında 350 milyon insan depresyondan muzdarip. Modern topluma "tüketici toplumu" denir. Bir kişi için ihtiyaçlar yaratır ve sonra onları tatmin eder, vb. Bir daire içinde. İnsanların hızlı bir atıştırmalık ihtiyacı, cep telefonlarına ve tabletlere bilgi alışverişi için fast food'un ortaya çıkmasına neden oldu.
Bir kişi bu "yaşam" yarışında durduğunda, faaliyetlerindeki anlam kaybını fark etmeye başlar. Hayata olan gerçek ilginin kaybını fark ederek, ona yeni bir anlam kazandırır. Yavaş yiyecek hareketi böyle görünür. İnsan aklı, alınan bilgilerden bunalmıştır ve bilinçli olarak internete ve cep telefonuna erişimini sınırlamaktadır.
Hayata olan gerçek ilginin kaybı bir örnekle gösterilmiştir: yılda kaç kişi kitap "tüketir"? Ve siyasetten memnuniyetsizliği ifade etmek için ne kadar zaman harcıyor?
Bir kişinin anlamla yeniden bağlantı kurmasına ne yardımcı olabilir? Bu sorunun cevabı gelecekteki yönelimdir. Yarının bana yeni bir anlam getireceğine inanırsam ve bir yıl içinde bugünden daha iyi olacağım, o zaman mevcut işler o kadar çözülmemiş gibi görünmüyor. Gelecekteki yönelim eksikliği üç hastalığa yol açar: depresyon, bağımlılık ve saldırganlık.
Anlamsal krizin üstesinden gelmek de dünyaya açıklığa yardımcı olacaktır. Kişinin ufkunu genişletmek, günlük aktivitelerin anlamını keşfetmek: sabah kahvesi, iş gezisi veya aile çevresinde akşam yemeği. Bu nedenle, bir kişinin karşılaştığı belirli bir durumun anlamı, yaşamın evrensel anlamıdır.
“Nihai Anlam Arayışında Bir Adam” makalesinde Victor Frankl şöyle yazıyor: “Her sahne bir kişiye belirli bir anlam taşıyan bin ayrı sahneden oluşan bir film düşünün, ancak filmin son bölümünde tek tek sahnelerin anlamını gölgede bırakır, her bir sahnenin anlamını "özümsedik"! Hayattaki durum aynı değil mi? Hayatımızın anlamı sadece sonuna kadar bize kendini göstermiyor mu?"