Gri ve monoton günlük yaşam bizi üzüyor, insanları kasvetli ve tatminsiz hale getiriyor, yavaş yavaş dünyanın güzelliğini görmeyi bırakıyor ve otuz yaşına kadar sanki uzun ve zor bir yaşam sürmüş gibi yaşlı insanlara dönüşüyorlar.
İnsanlar homurdanıyor ve homurdanıyor, hiçbir şey onları memnun etmiyor, kendilerini sonsuz bir gün içinde çözerek kaybediyorlar. Tabii ki, durumu düzeltme isteği olan bir uzmana başvurabilirsiniz, ancak daha sonra zaman, sonra para yoktur veya bir psikanaliste dönüşmek utanç vericidir. Bununla birlikte, her şeyin kendi başına gitmesine izin vermek de doğru karar değildir, bu durumda olanları en azından hafifçe ayarlamak için ne yapılabilir.
Şans ve yükümlülüğü ve başarılı bir sonucu kasıtlı olarak değiştirerek olayların algısını değiştirmeye çalışın. Kendinize “Yapmam”, “Borcum”, “İhtiyacım” değil, “Şanslıydım” deyin. İlk başta mekanik bir eylem olsun, ancak yavaş yavaş bu ikame eylemlere ve olaylara olumlu bir çağrışım verecektir ve her şey değişmeye başlayacaktır. “Çalışmam gerekiyor” değil, “Çalışmak için şanslıydım” deyin ““ aileye akşam yemeği hazırlamalıyım ”değil, “ “Aileye akşam yemeği hazırladığım için şanslıydım” deyin, “Çocuğu anaokulundan çıkarmalıyım” değil, “almak için şanslıydım anaokulundan çocuk."
Vurgunun hemen nasıl değiştiğini görün, herkesin bir işi, bir ailesi ve bir çocuğu olmadığı, aslında mutlu bir insan olduğunuzu ve mutlu bir kişinin hayatından mutlu olduğunu hemen anlayın. Bu basit psikolojik harekete "şükran pratiği" denir, elbette iptal etmez ve gerçek profesyonellerin yardımının yerine geçmez, ancak çok basit ve etkilidir.