Sevilen birini kaybetmek büyük bir keder ve zor bir testtir. Ölümün başkaları ile ilgili umudu yanıltıcıdır. Korkunç oldu - kardeşim öldü. Ve kendinize sürekli nasıl yaşayacağınızı soruyorsunuz.
Duygu ve duygular
Sevilen birinin ölümü en büyük psikolojik yaralanmalardan biridir. Bir erkek kardeş öldüğünde, tüm düşünceler, duygular sadece onunla ilgilidir. Kafamda bir sürü soru var: neden tam olarak? Ne için? Onu kurtarmak mümkün mü? Kim suçlanacak? Nasıl yaşayabilirim? Kaybolmanın acısını neredeyse fiziksel olarak hissediyorsunuz. Belki de kardeşinizin burada bir yerde olduğunu düşünüyorsunuz, şimdi ortaya çıkacak, sarılacak ve her şey sadece korkunç bir rüya olacak. Bu zor zamandan nasıl kurtulur?
Keder yaşamanın aşamaları ya da sana ne olur?
İlk aşama, bir erkek kardeşin ölümünü öğrendiğinizde başlar. Bu bir şok. Olanların gerçeksizliği duygusu. Bunun olduğuna inanmıyorsunuz. Bütün duygular, duygular donar, uyuşma hali ortaya çıkar. Kederin ilk aşaması bir haftaya kadar sürebilir ve genellikle bir kişi ağlamaz bile - içinde şok ve boşluk var. Diğerleri bencillik ve duygusuzluk için bu durumu alabilirler, ancak aslında, uyuşma durumu ne kadar uzun sürerse, keder o kadar büyük olur.
İkinci aşama öfke ve kızgınlıktır. Bu aşamada, kimin suçlanacağı ve bir şey yapmanın mümkün olup olmadığı konusunda birçok soru ortaya çıkıyor. Bir kişi zaten ağlayabilir - ve sadece ölen kardeşi yas tutar. Ölen bir sevilen, olduğu gibi, bize de ölebileceğimizi söyler.
Üçüncü aşama suçluluk aşamasıdır. Saplantılı düşünceler kafamda dönüyor, “Ya
“Bir adam bir şey yapmadığı, hiçbir şey söylemediği, beğenmediği takıntılı düşüncelerle takıntılı. Belki de hayatta kalanın suçu bile. Ölen kardeşin imajı idealize, neredeyse kutsal görünüyor.
Akut keder aşaması. Bu gönül yarasının zirvesidir. Bu süre iki ila üç aya kadar sürebilir. Aynı zamanda fiziksel olarak da yansır: iştahsızlık, yorgunluk, göğüste sıkışma, boğazda yumru, uyku bozukluğu. Şu anda, kişi ölen akrabadan acıyla ayrılır.
Evlat edinme aşaması. Acı ne kadar şiddetli olursa olsun, er ya da geç azalır ve sonra ölümün kabul aşaması başlar. Bu dönem genellikle bir yıla kadar sürer ve daha sonra hayat yavaş yavaş geçer.