Bilimsel çevrelerde, hemen hemen her insanın hayatında en az bir kez siyah beyaz hayaller gördüğü varsayımı vardır. 20. yüzyılın ortalarında bilim adamları, normun bir göstergesi olan tek renkli hayaller olduğuna ve renkli gece rüyalarının bazı gizli psişik patolojilerden söz ettiğine inanıyorlardı. Ancak rüyalar alanındaki araştırmalar sırasında bu bakış açısı reddedildi.
Bilimsel ilerlemeye rağmen, hayaller hala iyi çalışılmamış bir konudur. Birçok deney ve çalışma, örneğin rüyaların nasıl oluştuğu, neden ihtiyaç duyulduğu vb. Gibi akut sorulara hala cevap vermemektedir. Sadece çok farklı bakış açıları, varsayımlar ve teoriler vardır.
Bir insanın neden siyah-beyaz hayalleri olduğu sorusunu inceleyen araştırmacılar, bir kişinin gece görüşlerinde bir iz bıraktığı gerçeğini savunuyorlar. Yakın geçmişte bile, tek renkli rüyalar gerçekten yaygındı. Siyah beyaz televizyon ve siyah beyaz fotoğraflar bir rüyada renk eksikliğini etkiledi. Artık bu konuyla alakalı olamadığı için renk hayalleri sıradanlaştı.
Başka bir teoriye göre, bir kişinin çok güçlü olumsuz duygular yaşadığı bir zamanda tek renkli görüntüler ortaya çıkmaya başlar. Bununla birlikte, korkutucu veya rahatsız edici rüyalar görmeyebilir. İstatistiklere göre, kabuslar genellikle parlak ve renkli. Siyah ve beyaz rüyalar, hayalperest bir iç kriz yaşadığında veya depresyonun eşiğinde olduğunda (veya zaten arka plan depresyonu olduğunda) gelir. Çok sayıda korku, iç çatışmalar ve endişeler, olumsuz olaylara yoğunlaşma tek renkli ve viskoz rüyalar ile sonuçlanır.
Üçüncü hipotez, siyah ve beyaz rüyaların neden rüya gördüğü, düşünmenin ruhsal özelliklerine dayanır. Bir dizi deney sonucunda bilim adamları, mantıklı düşünmeyi geliştiren, hayata rasyonel bir yaklaşıma bağlı olan insanların daha çok hayallerinde renk eksikliğiyle karşı karşıya olduklarını ortaya koydu. Bir kişinin beyninde daha aktif bir sol yarımküreye sahipse, gece örtüsü altındaki tek renkli vizyonlar neredeyse düzenli olarak onda görülür. Bu verilere dayanarak, araştırmacılar ayrıca siyah ve beyaz rüyaların çoğunlukla sağ elini kullandıkları sonucuna vardı, çünkü sol elini kullanan insanlar beynin sağ yarıküresine hükmediyorlar.
Rüyaların soluk veya tamamen tek renkli görünmesinin nedeni, bazen hayalperestin hayatındaki canlı - pozitif - duyguların eksikliğidir. Doğası gereği duygusal olmayan insanlar bazen geceleri siyah beyaz hayaller görürler. Ayrıca, bir kişinin belirli bir travmatik etki yaşadığı, ancak sonuna kadar iyileşmeyi başaramadığı durumlarda tek renkli rüyalar. Bunun bir sonucu olarak, duyguları donuklaşır, duyguları zayıf bir şekilde tanınır ve parlak görünmez.
Bazı bilim adamları, tek renkli rüyaların yaşlılıkta insanlar tarafından düzenli olarak hayal edilmeye başladığına inanmaktadır. Ancak, bunun neden gerçekleştiğine dair kesin bir açıklama henüz bulunamamıştır. İnsan vücudunda meydana gelen zihinsel ve fizyolojik değişikliklerin yaşlılıkta hayalleri etkilemesi mümkündür. Buna ek olarak, bilim adamları geceleri siyah beyaz vizyonların erkeklere kadınlardan daha sık geldiğini belirtiyor.
Deneyler sırasında rüyaların parlaklığı ile fiziksel iyilik hali arasında bir bağlantı kurmak mümkün oldu. Kronik yorgunluk sendromu ile var olmaya zorlanan (veya mücadele eden) insanlarda siyah beyaz rüyaların daha sık ortaya çıktığı bulunmuştur. İçsel yorgunluk, güçsüzlük ve uygun dinlenme olmadığında, bir kişi hayallerinin eski parlak renklerini kaybettiği gerçeğiyle karşılaşabilir.