Birçoğu doktorların hastalara acımadığını, nasıl olduğunu bilmeyen ve başkaları hakkında endişe etmek istemeyen alaycı insanlar olduklarını iddia ediyor. Ancak sağlık çalışanlarının bu davranışının birkaç nedeni vardır.
Kullanım kılavuzu
1
Her gün doktorlar kliniklerde ve hastanelerde düzinelerce hasta ile çalışıyorlar, yüzlerce farklı hastalık, komplikasyon, tanı ve ilaçla tanışıyorlar ve bazen de ölümle yüzleşmek zorunda kalıyorlar. Zamanla bu durum insanları gerçek profesyoneller yapar, ancak aynı zamanda hastalarına daha az duyarlı hale getirebilir. Bu nedenle, doktorlar genellikle biraz kaba, hastalara onlarla ne yapacaklarını açıklamıyorlar, tedavi sürecine her zaman hassas bir şekilde yaklaşmıyorlar.
2
Tabii ki, hastalar bu durumdan hoşlanmayabilir, genellikle doktorların nasıl bu kadar alaycı ve acımasız olabileceğini merak ederler. Ancak psikolojik olarak, bu durumda, her şey haklıdır: bir kişiye çok fazla sorumluluk düştüğünde, insanların yaşamları için sorumluluk almanız gerekir, çok fazla hasta problemlerden ve acılardan şikayet eden ellerinden geçtiğinde, doktor onun zorluklarla başa çıkmasına yardımcı olacak bir engel olmalıdır.. Sorunlara karşı böyle bir psikolojik savunma, tüm doktorlar için zamanla ortaya çıkar ve özellikle hastaların şikayetlerine ve acılarına nüfuz etmelerine ve sinirlerini korumalarına izin vermez.
3
Ancak, bu durum duygu göstermeyen insanların görevlerini kötü yaptıkları anlamına gelmez. Aksine, doktor başka bir kişinin duygu ve deneyimlerinden geçmeye başladığında, artık normal çalışamaz ve tüm durumu ayık bir şekilde algılayamaz. Böyle bir doktor somut gerçeklerden ve soğuk mantıktan değil, duygulardan ilerler. Hasta için özür diler, ancak sonuç olarak, doktor hata yapmaya, yanlış teşhisler yapmaya, operasyonlar hakkında endişelenmeye başlar ve bu da hastanın hayatı için felaket sonuçlarına yol açabilir. Sadece soğuk bir hesaplama ve ayık bir zihin, acil bir durumda bile doktorun soğukkanlılığını korumasına yardımcı olabilir.
4
Buna ek olarak, bir kişi için, hatta ciddi bir hasta için bile acıma gösterilmemelidir, çünkü bu onu son derece olumsuz etkileyebilir. Böyle bir hasta, doktorunun zayıflığını görürse ömür boyu savaşmayı bırakıp bırakabilir. Doktor, duyguları olmadan sıkıca ve net bir şekilde pozisyonunu beyan ettiğinde, hasta sakinleşir, bir profesyonelin eline geçtiğini anlar.
5
Ancak, hastanın talihsizliğine rağmen, hatta doktorlar, zorla para almaya, operasyonu gerçekleştirebileceklerine veya sadece belirli bir ücret karşılığında iyi iyileşebileceklerine ikna ettiklerinde başka bir acıma eksikliği var. Bu tür doktorlar, yaşamaya veya ölmeye layık olup olmadığına karar vermeden, hastanın herhangi bir durumda yardım edilmesi gereken tüm tıbbi etik ilkelerini ihlal eder.