Erteleme, herkese aşina olmayan bir kelimedir. Bununla birlikte, bu fenomenin anlamı çok basittir ve herkes yaşamında en az bir kez karşılaşmıştır. Daha sonra için sürekli olarak hoş olmayan ve hatta önemli konuları ertelemek bu hastalığın ana semptomudur. Ertelemeden nasıl kurtulur ve her şeyi zamanında yapmak için zamanınız olur?
Bazen erteleme tembellik ile karıştırılır. Ve bu şaşırtıcı değil: her ikisi de aynı sonuca sahiptir: yerine getirilmemiş ödev, teslim edilmemiş bir rapor ve eksik dönem ödevi. Bu liste uzayıp gidiyor. Listelenen her şeyin ortak bir özelliği, beklenen sonucun olmaması olacaktır. Bununla birlikte, tembellik bu fenomenden farklıdır, çünkü çalışma neredeyse tamamen isteksizdir, parazitizm ve tembelliğe eğilimlidir. Erteleme durumunda, aşağıda daha ayrıntılı olarak açıklanacağı gibi, her şey biraz farklıdır.
Kötülüğün Kökü
Bir kişinin sorunlarını aldıktan sonra neden çözmediğini, ancak süresiz olarak ertelediğini açıklayan birkaç neden vardır. Çoğu zaman, bunlar çeşitli psikolojik engellerdir:
- Duygusal rahatsızlık. Bu durumda, kişi uğraşması gereken işin bir nedenden ötürü onun için nahoş olduğunu anlar ve bu yüzden onu hemen başlatmaz.
- Belirsizlik. Başarısızlık korkusu, insanları sadece kritik görevleri çözmeyi değil, aynı zamanda prensipte yerine getirmeyi de reddeder. Ancak, çalışma zorunluysa ve herhangi bir şekilde yapmak imkansızsa, kişi sürekli olarak görevi yerine getirmeye zorlar, çünkü yanlış bir şey yapmaktan korkar.
- Rejim ve çalışma planı eksikliği. Bu fenomene eğilimli olanların tuhaflığı, çalışmalarını sıklıkla son anda yapmalarıdır. Her şeyi tamamlama zamanlarının feci derecede küçük olduğunu söylüyorlar, ama aslında tam tersi doğru. Zamanında olmak için açık bir eylem ve motivasyon planı yoktur, bu yüzden gerçekten önemli olanla uğraşmak yerine erteleyici önemsiz bir şey tarafından dikkati dağıtır.
- Bir kişiye verilen görev, gördüğü gibi önemli değildir. Bazen tamamen ilgisiz olabilir. Bu durumda, motivasyon eksikliği var.
- Erteleyiciye, hayatının kontrolünü kaybettiği ve diğer insanların ve onların çıkarlarının kontrolünde olduğu anlaşılıyor. Bu belirsizlik, kaygıya yol açar ve bu nedenle durumu düzeltme korkusu vardır.