Tüm zamanların filozofları ve şairleri, dünyadaki her şey için en önemli şeyin sevgiden başka bir şey olmadığını hatırlamaktan asla yorulmazlar. Eğer sevgi kalbinizde ise, o zaman huzur ve uyum hissedersiniz. Sevmek ve sevilmiş hissetmek en büyük mutluluktur. Ama aşk nedir? Aşk ne tezahür eder?
Bir insanı sevmek nasıl bir duygu
Aşk, hayatta kaldıktan hemen sonra birçok eylem için bir sonraki itici güçtür. Birini diğeri olmadan düşünmek mümkün mü? Sevgi, bir kişiye yöneltilebilen, ancak dünyayı algılamanın bir yolu olarak kalbinde bulunabilen kapsamlı bir duygudur.
Sevmek affetme yeteneğidir. Herkes hata yapar, hiç kimse, tüm dünya dinlerinin azizi günahsızdı. Fakat aşk bir hatayı affedebilir ve kabul edebilir. Bu, affediciliğin sadece diğer insanları değil, aynı zamanda kendinizi de yapabilmesi gerektiği anlamına gelir.
Sevmek, sevgi nesnesini olduğu gibi kabul etmektir. Aşk sadece şimdiki zamanda mümkündür. Kendinize şunları söylerseniz yanlış olur: "Bunu şu veya bu şekilde yapsaydı bu kişiyi çok isterim." Bu aşk değil. Evet, bazen bu duygu yabancı bir karakterin ve hayatın kargaşasının resiflerinde kırılır, ancak sevgi olduğu sürece kusurları bile kabul edersiniz.
Sevmek, inanmak ve güvenmektir. Önceki deneyimler aksini bildirse bile. Kalbiniz kırılmış olsa bile, gerçek aşk sanki bu geçmiş yokmuş gibi hissetmeye başladığınıza katkıda bulunur, sanki ne kızgınlığın acısını, ne de aldatmayı ve yenilgiyi bilmeyen yeni bir kalbiniz varmış gibi.
İnsanların özü sayesinde sevginin var olmadığını, aksine onun var olmadığını söylemelerine şaşmamalı. Daha yakından incelendiğinde hemen hemen her insanda çok fazla eksiklik olduğu ve onunla olan ilişkilerin o kadar çok zorluk vaat ettiği, bu koşullara rağmen sevginin gerçekleştiğine şüphe yok.