Yaşamın her alanında, mükemmeliyetçilik gibi bir kavram gittikçe daha fazla dahil edilir. Görünüşe göre bu iyi: en iyi, ebedi arayış için çabalamak - bu neden kalkınma için bir itici güç değil? Ama gerçekten öyle mi?
Mükemmeliyetçilik kişinin sonsuz mükemmellik arayışıdır. Ne yazık ki, bu sadece güzel görünüyor, ama gerçekte bu çabadaki etkinlik sıfır nokta, sıfır nokta. Bu, daha iyi bir sonuç veren zor bir çalışma ve azim değildir. Çoğu zaman, tam tersi, herhangi bir teşebbüsü durdurabilen ana inhibitör kuvvettir.
İnsan mükemmeliyetçiliğinin kökenleri daima, önceki yaşam boyunca çevre ve durumlar tarafından oluşturulan aşağılık anlamındadır. Çoğu zaman, her şey çocukluktan kaynaklanır. Genellikle bu, sağlıklı teşvik ve iyi eğitim yerine, ebeveynlerin sonsuz eleştirileriyle çocuklarında bir kaybeden kompleksi geliştirmeleri durumunda olur.
Böyle bir kişi yetenekleri ve yetenekleri hakkında gerçek bir değerlendirme yapamaz, ancak kendini ve tüm sonuçlarını sürekli olarak icat ettiği ideal bir çerçeveye ayarlamaya çalışır. Çoğu durumda, sonuçlar kasvetli hale gelir, mevcut kompleksler gelişimde ilerlemektedir ve kendine güvensizlik ve kişinin güçlü yönleri artmaktadır.
Uyumsuzluk korkusu yaşamda yeni bir pozisyonun benimsenmesine yol açar. "Kötü yapmaktan - hiç yapmamak daha iyidir." Ancak bu durumun bir yolu olarak düşünülebilir mi? İstenen ve sonuçta ortaya çıkan kafa dengesizliği, her şeyden önce, nazikçe düzeltilmelidir. Kişilik psikolojisi ile ilgili tüm konularda, hiçbir durumda omuzdan kesilemez - tüm ayarlamalar kademeli olarak yapılmalıdır.
İdeal insan olmadığını ve herkesin her zaman bir hata yapma fırsatına sahip olduğunu fark etmek çok önemlidir. Dahası, bu, kişinin kendi deneyimini kazanmasında yaşamın özel değeridir. Sadece hiçbir şey yapmayan yanlış değildir, ancak artık bunun bir seçenek olmadığını biliyoruz.
Kişi her zaman tüm durumu örtmek için çaba göstermelidir, çünkü çoğu zaman önemsiz ayrıntılara odaklanmak ve tüm gücünü buna adamak, asıl mesele görme bırakmasıdır. Gerçekten ciddi meselelerin sonuçları çok farklı olabilir, bu nedenle hemen düşünceli ve bilinçli davranmak daha iyidir (buradaki anahtar kelime hareket etmektir, sonsuz düşünmemek ve gerçekleştirmek değildir).
Dinleme ve en önemlisi başkalarını duyma yeteneğini geliştirmeye çalışın. Aslında, çoğu durumda yapıcı eleştiriye karşı doğru tutum zaten başarının yarısıdır. Ve tüm insanların kusurlu olduğu gerçeği ile anlaşmaya çalışın ve bu tam olarak her bir insanın tuhaflığı ve değeri.