Eğitim, iş, yaşam tarzı ve özlemlerden bağımsız olarak bir kişi nihayetinde tek bir amaç için çabalar - mutluluk. Ve her seferinde bu büyük hedefe ulaşmasını engelleyen bazı nedenler var. Dış dünyada değil, doğrudan insanda yatıyorlar. Sonuçta, kurallar ve kısıtlamalar sistemini inşa eden, mutlu bir yaşam da dahil olmak üzere tüm dünyaya karşı korunan bir taş duvar gibi kendini çevreleyen oydu.
Mutluluk hissini kendi içinde tanımlamak o kadar kolay değildir. Bunu bir tür parlak duygusal flaş olarak anlarsak, bu duygunun uzun süre deneyimlenmesinin imkansız olduğu anlaşılacaktır: bunun için bir flaş ve bir anda görünen ve kaybolan bir flaş.
Bununla birlikte, mutluluğu kişi, hayat, etrafındaki dünya ve içindeki yeri ile genel bir memnuniyet duygusu olarak anlayabiliriz. Ve burada, kural olarak, bakarsanız, çoğu durumda, bir kişinin bağımsız olarak uzun süre mutlu hissetmesine izin vermeyen bariyerler oluşturduğu ortaya çıkar.
Kasten veya bilmeden, bir kişi günlük olarak engeller koyar, kendini farklı şeylerde kısıtlar, bazı yaşam yönlerinden başarıyla saklanır. Ancak tüm bu kısıtlamalar bir noktada çözülürse, hayat bir milyon yeni tonla parlayacak. Bu mutlu saati daha da yaklaştırmak için hayatınızdan bazı şeylere veda edin.
Öfke, eski kızgınlık ve kıskançlık
Bu üç iğrenç duygu, taşıyıcılarını içeriden yok eder. Pas gibi kızgınlık kalbi ve ruhu zayıflatır. Kıskançlık, bir kurbağa gibi, tüm olumlu özlemleri yaşar. Büyük bilim, öfkeyi fethetmeyi ve sadece varlıklarından rahatsız olanlara katlanmayı öğrenmektir. Öfke ile başa çıkmayı, kızgınlığı bırakmayı, kıskançlığa yenik düşmeyi öğrenmemeliyiz, genel olarak olumsuza konsantre olmayız. Bir özür kabul ederseniz yaşamak çok daha kolay olacaktır. Kusursuz bir tatlı gibi kızgınlıkla terbiyeli acımaya sevmeyin. Tüm bu duygular kızgınlığın kaynağına herhangi bir zarar vermez, ancak “rahatsız olanın” kişiliğini ve sağlığını tamamen yok eder.