Son zamanlarda, giderek daha sık medya, kişisel iletişim, internette aile içi şiddet vakaları hakkında yazışmalar öğrenmek gerekiyor.
Geleneksel olarak ailenin başı olarak kabul edilen bir adam - kocası, babası - hane halkı üyelerini korkutmayı, onları tam olarak kontrol etmeyi, başarısızlığı için telafi edebileceği “dövüşen çocuklara” dönüştürmeyi amaçlayan fiziksel, psikolojik, ekonomik etkiye maruz bırakır. sosyal uyum. Bir ev saldırganının kurbanları her zaman ondan (fiziksel veya psikolojik olarak) daha zayıf hale gelir: aile üyeleri: eş, çocuklar, yaşlı ebeveynler, aile bakımı altındaki engelli akrabalar.
Böylece, rollerin dağılımı ortaya çıkar: "tecavüzcü kurban (lar) dır." Bu açılardan tecavüzcü için karakteristiktir: gizli bir aşağılık kompleksi; Aile üyelerine karşı şiddet kullanma haklarına olan güven; düşük derecelendirme veya manevi yaşamlarına tam dikkatsizlik; kendini kontrol edememe, herhangi bir nedenle ortaya çıkan hayal kırıklığını en kısa zamanda aşmak gerekir. Aile üyelerinin eylemlerine karşı tam bir direniş göstermemesi nedeniyle, şiddet daha da artar: daha sık işlenir ve daha acımasız biçimler alır.
Mağdurun rolünü oynayanlar düşük benlik saygısı gösterirler; saldırganın eylemlerini haklı çıkarmak; Aile içi şiddetin normalliğine ve yardım için bekleyecek bir yer olmadığı inancına güvenin. Genellikle, dövüldükten sonra bile, aile ilişkileri hakkında yanlış düşüncelere sahip olan kolluk kuvvetlerine başvurmazlar. Bu gibi durumlarda, aile içi şiddet yıllarca devam edebilir ve başkalarından gizlenebilir.