Ayrılık yaşamda zor bir dönemdir. Hayatta kalmak zor, ama bazen gerekli. Birkaç yıl içinde, tüm bunlar çok küresel görünmeyecek, ancak aradan hemen sonra ağrı dayanılmaz görünüyor. Ancak başa çıkmayı öğrenirseniz, cesaretiniz kırılmasa da harekete geçmeyi öğrenirseniz, her şey kolayca geçecektir.
En büyük zorluk, başka hiçbir şeyin olmayacağına inanmaktır. Bunun son olduğunu, hiçbir şeyi iade etme şansının olmayacağını tam olarak anlamalıyız. Nihai kabul, daha ileri gitmeyi mümkün kılar ve karşılığında iman acıyı büyük ölçüde engeller ve getirir. Fikrini değiştireceğini, beklemediğini, yaşayacağını düşünmeyin. Hayatınızda her şey ortaya çıkacak, ancak bu acı geçicidir.
Yer açın
Bir kişiyi hatırlatan her şeyi kaldırmak gerekir. Tüm hediyelik eşyalar, hediyeler, fotoğraflar gizlenmelidir. Hepsini garaja, dolaba veya yazlıklara götürün. Bu öğelere rastlamaya gerek yok. Bazen aynı sokaklarda yürümemek, mutluluğun olduğu aynı dairede uykuya dalmamak için ikamet yerinizi bile değiştirmeniz gerekebilir.
Telefonunuzdaki, sosyal ağlardaki ve postanızdaki tüm kişileri silin. Gerekirse, onları karşılıklı arkadaşlar aracılığıyla bulabileceğinizi biliyorsunuz. Ancak dağılmadan hemen sonra, kişiyle iletişime geçmek için bir nedeniniz olmamalıdır. Ararsanız veya yazarsanız, cevap bile verebilir. Eğitimli insanlar başkalarını görmezden gelmezler, ancak bunu geri dönmenin olası bir yolu olarak algılayacaksınız, ancak bu hiç de doğru değil, sadece nezaket. İlk birkaç ayda yazışmalardan, çağrılardan ve toplantılardan kaçınmanız gerekir.
Şahsen tanışma fırsatını azaltın. Olduğu yerde görünmeyin, arkadaşlarınızla takılmaktan, en sevdiği kafeyi veya meydanı ziyaret etmekten kaçının, genellikle köpekle yürür. Onu görmek için bir neden aramayın. Bu eylemler unutulmasına yardımcı olacaktır ve toplantı sadece bir kez daha yarayı uyarır.