Seviyorum, ama bakmıyor. Acı çekiyorum, ama umursamıyor. Benzer bir durumda kendinizle nasıl başa çıkabilirsiniz? Psikologlar, yaşamı engelleyen duyguyu bastırmaya yardımcı olan çeşitli araçlar önermektedir.
Kullanım kılavuzu
1
İlk yöntem en beklenmedik yöntemdir. Psikologlar işkence duygunuzu bastırmamanızı önerir. Duygu farkına varılmalı ve dışarı atılmalı, sana eziyet eden her şeyi bir kağıda yaz. Ya da sorunlarınızı hayatınızdaki önemsiz birine, paylaşmaktan utanmadığınız birine söyleyin. Örneğin, kazara bir gezgin veya internette geçen bir tanıdık.O zaman duygularınızı "çığlık atmalısınız". Issız bir sabah plajında veya bir ormanda - ıssız bir yere çıkın ve kendinize duygularınızı ve onlarla ilişkili duygularınızı yüksek sesle kabul edin.
Örneğin, birkaç kez yüksek sesle bağır: "Evet, onu seviyorum. Ve bu bana çok acı veriyor. Ama güçlü bir insanım, tüm bunları halledebilirim."
2
İkinci yol, deneyiminizden yararlanmaktır. Şimdi daha keskin hissediyorsunuz ve bu yaratıcılığa yardımcı oluyor. Romanlar yazın, besteler oluşturun, müzik çalın, felsefe edin. Bu, düşüncelerinizi ortak bir paydaya getirecektir. Ve sonra kendinize şunu söyleyin: "Bu duygu hayatımı süsledi. Ama şimdi geçmişte kaldı."
3
Acı veren hissinizi kalbinizi delen bir iğne şeklinde düşünün. Zihinsel olarak iğneyi dışarı çekin ve suya atın. Nasıl boğulduğunu izleyin. Şimdi kalbinize sarılmış iğnenin yavaşça iyileştiğini hayal edin.Bu egzersizi bir hafta boyunca günde birkaç kez yapın. Kendinizi acı verici hislerin bir izinin nasıl kalamayacağını fark etmeyeceksiniz ve bir zamanlar size işkence eden kişiye göre hoş bir ürperti kalbinize yerleşecek.