Kişisel eğitim hakkında konuşurken, çoğunlukla toplumda iyi adapte olan, hayatta ne elde etmek istediğini bilen ve bunun için çabalayan fiziksel, ruhsal ve zihinsel olarak gelişmiş bir kişinin oluşumu anlamına gelir. Ve elbette, ebeveynler çocuklarının güçlü, kendi kendine yeterli, başarılı büyümesini istiyor. Ancak çocuklar her zaman eski neslin özlemlerini yaşamazlar. Ve yetişkinler bir kişiliğin nasıl yetiştirildiği konusunda net değil.
Kullanım kılavuzu
1
Bir çocuk ailesinden hayatı öğrenir. Varlığının ilk günlerinden itibaren, bilinçsizce hem jestleri hem de eylemleri, ayrıca babasının ve annesinin davranışını kopyalar. Bu nedenle, çocuğunuzun belirli karakter özellikleri ve bir davranış tarzı geliştirmesini istiyorsanız, çabaları sadece çocuğu büyütmeye odaklamak yeterli değildir. Kendinizi geliştirme sürecini durdurmamalısınız.
2
Çocuğunuz kendinizin ayrılmaz bir parçası değil. Göbek kordonu uzun zamandır kesilmiş ve arzuları ve ihtiyaçları ile ayrı, bağımsız bir kişidir. Tüm hayatı boyunca diktelarınıza itaat edemeyeceğini kabul edin. Bağımsız olarak nasıl yaşayacağını ve doğru seçimi yapabileceğini öğrenmesi gerekiyor. Bu arzular, eylemler, meslek seçimi, hayat arkadaşı vb. İçin geçerlidir. Bilgili seçimler yapmayı, bakış açısını savunmayı, kendi sorumluluğunu almayı ve planlarını yerine getirmeyi ne kadar çabuk öğrenirse, hayatı o kadar başarılı olur.
3
Çocuğunuzu dikkatlice dinleyin ve eylemlerinin nedenlerini düşünün. Kaprisleri kaygıdan ve onu heyecanlandıran şeyi ifade edememekten ayırt etmeyi öğrenmelisiniz. Yemek yemek, uyumak veya yürümek istemiyor musunuz? Her şeyin sağlığıyla uyumlu olup olmadığına dikkat edin. Biraz iş yapmak istemiyor musun? Ona yardım etmeye çalış, yeteneklerine olan güvenini güçlendir. Bir çocuğun tam teşekküllü bir kişiliğe dönüşmesi için, kaprislerini şımartmamak gerekir, ancak ihtiyaçları da göz ardı edilmemelidir.
4
Bir çocuk sizi kaprisler, uygunsuz davranışlar veya çığlıklar ile manipüle etmeye çalışıyorsa, saçma taleplerine kapılmayın, ancak sakin ve istikrarlı davranmaya çalışın. Onu neden ihtiyacı olduğunu düşünmeye davet edin, neden yapamadığınızı veya neden yapamadığınızı açıklayın. Çocuk, tüm arzularının hemen yerine getirilmediğini ve duyulması için kaprisli ve çığlık atmadığını anlamalıdır. Buna ek olarak, bilincine yalnız olmadığı, ailedeki tüm zevklerin eşit olarak bölündüğü ve ayrıca istek ve ihtiyaçlarınızın olduğu gerçeğini aktarmaya çalışın. Bunu anladığında, çocuk takımında ve yetişkin yaşamında çok daha hızlı uyum sağlar.
5
Çocuğunuzu diğer çocuklarla ve yetişkinlerle iletişim için hazırlayın. Ona oyuncakları paylaşmayı, tanışmayı, bir konuşma başlatmayı vb. Öğretin.
6
Özellikle doğrudan onunla ilgili bir soruyu çözmeniz gerekiyorsa, çocuğunuzun isteklerini ve görüşlerini dinlediğinizden emin olun. Kendisine bir kişi olarak saygı duyması için, eylemleri ve sözleriyle bunu hak ettiğini anlaması gerekir.
7
Çocuğun yardımını, özellikle de kendisini teklif ettiğinde ihmal etmeyin ve bu yardım tamamen sembolik olsa bile, kendinize yardım etmek için sık sık ona dönün. Ve çocuk bir şey yapmaya başladıysa, onu kesmeyin, aksi takdirde işini sevmediğinizi düşünecektir.
8
Bir çocuğa bir şey için söz verdiyseniz, sözünü tut. Bunun yapılabileceğinden emin değilseniz, vaatlerden kaçınmak daha iyidir. Bu davranış tarzınız olmalı, o zaman çocuk sözünü tutacaktır.
9
Çocuğunuzla daha sık konuşun. Bilginizi, tercihlerinizi, düşüncelerinizi onunla paylaşın. Düşüncelerine ve eylemlerine içtenlikle ilgi duyuyorum. İlgi alanlarını koruyun. Hayatının farkında olmalı. Ve eğer hayatının size kayıtsız olmadığını anlarsa, memnuniyetle size doğru gidecektir.