Çizim sadece ince motor becerileri, hayal gücü ve daha fazlasını geliştiren yaratıcı bir süreç değildir. Boya veya kalem yardımıyla bir kişi duygularını ve hislerini kağıda aktarır. Bir test olarak çizim, çocuklarla çalışırken psikolojide aktif olarak kullanılır, çünkü çocuklar küçük kelime dağarcığı nedeniyle, konumlarını veya ruh hallerini kelimelerle açıklayamazlar. Bir çocuğun nasıl hissettiğini ve nasıl yaşadığını anlamak ister misiniz? Bir şey çizmeyi isteyin.
Çizim yaparken, çocuğun farklı renk kullanım sırasını, kalem / fırça üzerindeki baskı kuvvetini, çocuğun masadaki genel durumunu not edin (sırt ve kollar gevşer veya gerilir, yüz ifadeleri değişip değişmediği vb.).
Esas olarak koyu tonların kullanımı: siyah, koyu mor, koyu mavi, depresif bir ruh halini, yüksek düzeyde endişe ve gerginliği gösterir. Görüntünün netliğine dikkat edin. Basit bir kurşun kalem ve silginin sık kullanımı (çocuk tekrar çizer, sonra siler, çizer ve siler veya her zaman çizilen her şeyi aşar), kendinden şüphe duyma ve eleştirilme korkusunun bir göstergesidir.
Zehirli renkler ve keskin kontrast, gizli saldırganlığın ve iç çatışmanın varlığını (kendini reddetme veya belirli bir yaşam durumu) gösterebilir. Soluk renk şeması, aksine, çocuğun yönlendirildiğini ve kimseye çok bağımlı olduğunu gösterir.
Saf parlak renkler, herhangi bir rengin baskınlığı olmadan yeterli bir kombinasyonda, gerçeklik deseninin yazışmaları (bulutlar - mavi, güneş - sarı, vb.) Uygun bir duygusal durumun işareti olarak kabul edilir. Bir veya iki fantezi öğesinin (sıra dışı bir ağaç veya ev, bir kişinin kanatları vb.) Varlığı da sizi uyarmamalıdır. Bununla birlikte, "muhteşem" anların bolluğu, çocuğun gerçek hayattan soyutlanmasını ve sorunlardan kurtulma arzusunu gösterebilir.
Yaygın bir resim testi, evde psikolojik konfor seviyesini değerlendirmenizi sağlayan "Ailenizi çizin" testidir. Çocuğun bu şekilde kendisine atadığı role dikkat edin.
Kahramanın bacaklarının eksikliği, ebeveynlerin kendilerinden ayrı imajı, kayıp hissinin karakteristiğidir. Çocuk sevildiğini ve ihtiyaç duyulduğunu hissetmez. Ebeveynlerden birinde geniş açık ağzı veya çok uzun çarpık ellerin (parmaklar) görüntüsü aile içi şiddeti gösterebilir: çığlık, küfür, kavga.
Kural olarak, çocuklar büyük boyutların yardımıyla korkularına odaklanırlar. Örneğin, resimdeki çocuğun üzerine vahşi bir hayvan asıldı veya ebeveynlerden biri doğal olmayan bir şekilde büyüktü. Bu, çocuğa yönelik baskı ve psikolojik saldırganlığı gösterir.
Analitik fonksiyona ek olarak, çizim bir terapi olarak hizmet eder. Örneğin, aynı korku yok edilebilir: önce endişelenen her şeyi çizin ve sonra çocuğa korkuyu yenerek resmi kırmasını önerin.
Korku bir yetişkinin üstesinden gelebilir. Çocuk korkusunu veya kızgınlığını çeker ve yetişkin, folklor (peri masalı) ile birlikte eşlik ederek kötülüğün üstesinden gelebilecek şeylerden yararlanır.