Dünya yüksek hızlarda yaşamaya alışkın: gittikçe daha hızlı ulaşım modları inşa ediyorlar, hızlı iletişim kuruyorlar, insan faaliyetleri de hızlanıyor. Sanki gün içinde zaten birkaç saat vardı, sanki durup hayatın tadını çıkarmak için zaman yokmuş gibi. Yavaş insanlar, çocukluktan itibaren bu yarışa alışkın, aşağılayıcı, tahrikli olarak suçlanırlar.
19-20 yüzyıllarda başlayan teknolojik ilerleme, şimdi etrafındaki her şeyin çok hızlı bir şekilde güncellenmesine yol açtı. Yeni piyasaya sürülen araçlar tam anlamıyla gözlerimizin önünde modası geçiyor, daha modern ve hızlı bilgisayarlar, arabalar, aletler ortaya çıkıyor. Tüketici toplumu ve teknolojik ilerleme, insanların bu yarışa katılmalarını sağlıyor, şimdi bir kişinin benlik saygısı genellikle cebindeki daha modern bir cihaza bağlı. Sürekli alım yapmak ve eskisini yenisiyle değiştirmek, şirketi menzilini hızlı bir şekilde güncellemeye zorlar ve acele eden insanlar bir sonraki satın alma için mümkün olduğunca çok para kazanmaya zorlar.
Şirketlerin çalışmaları
Buradan hayatın acelesinin ikinci sebebini izler: hızlı kâr peşinde, şirketler hızla işe başlayan, anlaşma yapan, hızlı konuşan ve düşünen hızlı iş adamlarının çalışmalarını teşvik eder. Gülümsüyor, girişimci, aktif ve çok hızlı. Böyle bir davranış modeli diğer tüm çalışanlar için örnek oluyor, bu insanlar hızlı bir şekilde teşvik ediliyor ve teşvik ediliyor. Doğal olarak, işverenlerin ve astların takip etmek istedikleri şey tam da bu davranış modelidir. Taciturn'u sakin bir adamla uzun bir geçmişi olan ve yavaş çalışan bir iş yerinde kim memnun olur? Modern şirketlerin büyük çoğunluğunda, bu davranış kabul edilemez.