İhanet, affetmesi çok zor olan şeylerden biridir. Özellikle aile bireyleri tarafından işlenmişse. Demişler, bir ihanet bir kez iki kez ihanet eder. Böyle insanlardan intikam almaya değmez, kendilerini cezalandırırlar, ama güvenirler.
Sana bir kez ihanet eden kişiye güvenme. Bunu yaptıysa, o istedi, bu yüzden onun için uygun oldu. Bazen bir süre sonra hayatın hainlerle yüzleşmesi olur. Burada insanların değişmediğini anlamak için bir ders öğrenilmelidir. Böyle bir insanla iletişim kurmanın ve intikam almak için daha da kötüsü değmez. Sadece uzak tutun. Tövbesine ve sunduğu dostane ilişkilerin yenilenmesine inanmayın.
En zor şey hainlerin yakın insanlar olması. Kirli bir numara beklemediğiniz kişiler. Bir aldatma ve boşluk hissi var. İnsan zayıf bir yaratıktır ve belirli yaşam durumlarındaki duygu ve içgüdülerin etkisi altında kendini kurtarmaya başlar. Öz-fedakarlık birkaç kişide doğaldır.
İhanet etme eğilimi, diğer ahlaksızlıklarda olduğu gibi, ilk yaşamdaki ayaklanma sırasında bir kez “berbat” ve daha sonra birçok kez tekrar eder. Bu insanlar doğal olarak zayıftır. Sorumluluktan, zorluklardan korkuyorlar, onlardan kaçınmak istiyorlar. Kriz geçtiğinde geri dönüp “tövbe etmeye” başlarlar.
Ancak, bu tür insanlar bile affedilmeyi hak ediyor. Herkes hata yaptığı için, ama güven sorunu burada açıktır.