Size zaman zaman bazı istişarelerimi anlatmaya karar verdim. Bunlar genellikle hayatımızda olan hikayelerdir, ancak çoğunlukla insanlar bunun neden olduğunu anlamıyorlar.
Önümdeki konsültasyonda yetişkin gri saçlı bir adam, bir öğretmen, evli, yetişkin bir oğlu var, arkadaşlar ve her şey olması gerektiği gibi gidiyor gibi görünüyor. Bununla birlikte, korkular, endişe ve kendine güven eksikliği, son birkaç yıl içinde o kadar çok sıkıştı ki, ilk önce kendi başına çalışmaya başladı. Biraz daha kolay oldu, ama artık baş edemiyor ve yardım istiyor. Bir tetikleyici arıyoruz, sadece şu ana kadar sorular soruyorum, müşteri korkuları, endişeleri ve hakaretlerden çocukluğa, bozkırdaki garnizona, zor bir askeri çocukluğu olan, yoksunluk ve hayatta kalma mücadelesiyle dolu papa-askeri ve zorlayıcı anneye bir ipliği cevaplıyor ve uzatıyor.
Bir kadın olan böyle bir anne, çocuklara fiziksel ve zihinsel olarak nasıl nazik sözler konuşacağını bilmiyor ve çocukluktaki zorluklarını (aşırılıksız yaşama ve tasarruf etme alışkanlığı) hatırlayarak çocukları ciddiyetle ve maddi ve duygusal aşırılık olmadan büyütüyor. Ve çocuklar annenin sıcaklığını istiyor ve yaz aylarında garnizonunuzdan yağmurun olmadığı bozkırlara, SSCB'nin orta bölgesindeki büyükanne ve büyükbaba köyüne gelen su birikintilerindeki diğer çocuklarla koşabileceğiniz lastik çizmeler satın alıyorlar. yağmur yağar. Botlar satın almazlar, birine dökülen bir delik olan düzensiz birileri verir. Ancak oğullar, sürekli bir cezalandırma korkusu geliştiren çocuksu şakalar için ciddi şekilde cezalandırılır. Ve şimdi müvekkilim yaşıyor ve büyüyor, öğreniyor, evleniyor, oğlunu yetiştiriyor, diğer insanlara öğretiyor ve kafasında bu yıllar için lastik çizme satın almama, çocuklukta hoşgörü için ve çocukluktan öfkelenmek için geliştirilen kalıcı, spekülatif bir alışkanlık var. herhangi bir önemsememek (o zaman kimseyi hiçbir şey için cezalandırmayacaklar, ya da belki onları yalnız bırakacaklar, onlara hiç dokunmayacaklar) ve sonuç olarak tüm yaşamı boyunca bir kurban rolünü oynuyorlar.
Ve anne, otoritesi sayesinde, henüz oğlunu, torununu ve gelini henüz eğitmediğinden emin. Ve ailenin ve bireyin tüm sınırlarını aşarak, ailelerinde olan her şeyi kontrol etmeye çalışır ve iletişimi telefonda bile olsa, konuşması, annesinden önce suçluluk duygusu ile annesiyle bir suçluluk hissiyle başlar (oğlu 60 yakında! !!) Ve yukarıdakilerin tümünü özetlemek gerekirse, müvekkilim zaten her şeyden bıktı. Sessizce annesinden nefret eder, kendine sinirlenir, kendine güvenle karşı çıkamaz (derhal suçlu hisseder). Kaygısı, zayıf uykusu ve çeşitli korkuları tarafından eziyet edildi. Bir müşteri ile çalışıyoruz ve kızgınlık ve suçluluk toplarının nasıl patladığını, iş sürecinde nasıl olduğunu sadece annesiyle ve ailesiyle değil, aynı zamanda genel olarak başkalarıyla da ilişkilerini nasıl keşfettiğini görüyorum (benim için) düz evet, tebrikler arkadaşlar)
Kendisi için üç ana anlayışa sahip bir müşteri beni bu danışmadan çıkarıyor:
- Tüm hayatı boyunca kurban pozisyonunda yaşadı, bilinçsizce bu rolü beğenmedi, ancak çocukluğunda, baskın ebeveynlerle ilişkiler için seçildi.
- Eylem ve duygularının sorumluluğunu başkalarına kaydırmak yerine, tüm eylem ve eylemlerinin farkında olmak.
- Duygularının efendisidir.
Müşteri 2 numaralı içgörü kendi içinden geçtiğinde, 3 numaralı içgörü düşüncesinde devrim yarattı, hatta yazdı bile. Genel olarak, kendisi üzerinde çalışmaya başlamış olmasına rağmen, danışma sırasında müşteriye birçok keşif gerçekleşti, ancak kendisi üzerinde çalışırken, bilinçsizce hakaret ve fedakarlık çantasını besliyor. Onunla daha fazla istişare olacak, çalışmaya devam edeceğiz, çok uzun ve çok uzun süre boyunca, her seferinde her şeyi çözecek, yapıcı olmayan bir çanta taşıdı, ama dinamiğin çok olumlu olması, uzman olarak memnuniyet getirdim, çünkü ben hayattaki boyalar ve düzleştirilmiş omuzlar için.