Diğer insanların görüşlerine ve diğer insanların dedikodularına bağımlı olmak, kendinden şüphe duymanın bir işaretidir. Herkes gibi olmama korkusu. Gerekli mi? Kendinizi kabul etmenin, kendinizi sevmenin ve en iyi hayatınızı inşa etmenin, hayal ettiğiniz kişinin zamanı!
Genellikle bireysel bir karaktere, tada ve mizacına sahip insanların onları “ittikleri” veya şirketlerine katılmak için yakın çevrelerine benzer olarak değiştirdikleri durumlarla karşılaşırız. İyi dinlenmek, rahatlamak ve eğlenmek için diğer insanların nasıl tepki vereceğini düşünmeniz gerekiyor mu? Ne diyecekler, beğenip beğenmeyecekler mi?
Onlar için beğendikleri / sevmedikleri, yorumlar ve gönderiler büyük önem taşıyor. Birçoğu gülümsemeye, diyelim ki, zevkleri için değil, "Her şeye sahibim, zenginim, mutluyum, aşık, her şeye sahibim, senin gibiyim!" Kural olarak, böyle bir kişi daha sonra “mutluluk” maskesini kaldırır, iç çeker ve kimseye söylemeden veya kimseye göstermeden işine devam eder. Ve bazıları (bazı görüşlere göre en garip), iyi insanları kendilerinden kovabilir, ancak güzel bir fotoğraf alamadıkları veya arkadaşların anlayamayabileceği için. Bütün bunlar neden yapılır? Başkalarını kınamamak? Eğer gerçek arkadaşlarınız ve anlayışınız varsa, yeterli insanlar size yakınsa sizi oldukları gibi anlayacak ve kabul edecektir.
Soyut bir örnek: bir kız bir müzik aşığıdır, ancak pop müziği ve hip-hop'u daha çok sever, böylece sallanır ve hareket etmek ve hareket etmek ister. Bundan iyi hissediyor, tamamen rahatlıyor ve istediği gibi hareket ediyor. Arkadaşının doğum günü gününde, o ve büyük şirket iyi bir dinlenme yaşadı ve elbette ortak müziğe çıktı. Hemen hemen hepsi Instagram'a hikayeler yazdı, kesinlikle hiçbir şey umursamadı. Birkaç gün sonra, ailenin en iyi arkadaşı olan genç adamıyla tanıştığında şu sözlerle onaylamayan bir bakış aldı: “Hepsini gördüğümde şaşkına döndüm. Ne dinliyorsun, ne yapıyorsun? Sanki 16 yaşındasın, ne? öyle mi? " (adam rock dinler). Sevdiği şeyleri dinlemenin nesi yanlış? Ona uyan arkadaşlarla yürümek ve onlarla iyi mi? Neden insanlara, onların görüşlerine göre bizi tekrar suçlamamaları için adapte olmalıyız? Arkadaşlar, sevmedikleri her şeyin eleştirisi değil destekidir.
Büyük olasılıkla, ana sebep kendinden şüphe ve sonuç olarak hayali yetkililer için bir özlemdir. Bir kişi bunu veya bu onayı ister. Ama aslında, bu onaya ihtiyacı yok. Kendi görüşü, kararı ve kendi eylemleri olan bir birey kişidir. Bir kişi sevilecek, saygı duyulacak, korkacak ve gurur duyacaktır.
Nihayet görüşlerin bağımlılığından kurtulalım ve kendimizin istediği şekilde yaşamaya başlayalım. İstediğimiz yerde çalışın, istediğimiz gibi rahatlayın, arkadaşlar edinin / yaşadığımız / istediğimiz kişiyle tanışın vb. Kişilik olun, kişilik olun!