Bir kişinin rahata ihtiyacı olduğunda, birinin yardımına gelmesi gerekir. Üzüntü ve üzüntü o kadar dayanılmaz ve acı verici olabilir ki ruh, fiziksel ve duygusal sağlığı etkilerler. En önemli şey, yalnız olmadığını, duyulduğunu, kederini ve acısını onunla paylaştığınızı açıkça belirtmektir.
Kullanım kılavuzu
1
Dinle. Kederli ve üzücü bir kişinin, bazen, sadece sessiz, onu dinleyen birine ihtiyacı vardır, sadece karşılık olarak başını sallar ve elini tutar. Dinlerken ona gözle baktığından emin ol. Ona odaklan.
2
Talihsizliğini paylaşmaya çalışmak için bir kişide çözün. Tutarsız bir kişi, acılarınızı veya daha da üzücü deneyiminizi dinlemek için zihinsel güce sahip değildir. Çoğu zaman, kendi içinde, içsel zor mücadelesinde, olanları anlamaya daldırılır. Yeter yakında olacak. Şifa, iç insan talihsizliğinden kurtulduğunda gelir. Sorunlarınız hakkında konuşursanız, dikkatinizi dağıtırsa, kendi ilaçlarını kesersiniz.
3
Sabırlı olun. Eğer bir kişi duygularının çığlık, öfke, gözyaşı, öfke nöbeti, öfke, öfke - duygularına akmasına izin verirse teselli kendi başına gelecektir. Bu anda kendisi olsun, durmayın (sadece kendine zarar vermeye başlamazsa). Sonunda, her şey üzüntü ve rahatlıkla sona erecek. Her insan kendi anlama, tecrübe sürecinden geçer ve buna hakkı vardır.
4
Kişiye yas tutması gerektiği kadar zaman tanıyın. İkna ve “duyularınıza gelin”, “kendinizi bir araya getirin” gibi teşviklerle, kendisini daha hızlı konsollaştırmasına yardım etmeyeceksiniz. Muhtemelen onu kızdırır bile.
5
Kucaklama, el sıkışma, üzgün bir ifade ile tutumunuzu ve desteğinizi gösterin. En iyi arkadaşınız aniden sizi görmezden gelmeye ve sizi itmeye başlarsa sinirlenmemeye çalışın. Acı ve ıstırap biraz azaldığında bu zamanla geçecektir.
6
Kederli bir kişinin uzun süre derin depresyon ve ilgisiz olmaları durumunda profesyonel yardım almasını sağlayın. Onunla konsültasyon veya tedavi ihtiyacını tartışmak için doktorla bir toplantı düzenlemede mümkün olan tüm yardımı sağlayın.