İstatistiklere göre, hemen hemen her iyi kız, kötü bir çocuğun hayalini derinlere indirir. Bu neden oluyor? Neden kimse şefkatli romantiklere, serenatlar söylemeye ve şiir yazmaya ihtiyaç duymaz? Bu soruların cevaplarını bulmak için, doğaya ve hayvan dünyasına dönmenin yanı sıra ortak bir zemin bulmaya değer.
Bir kişinin sadece bir temel içgüdüsü olduğu bilinmektedir - bu kendi türünün hayatta kalmasıdır. Tıpkı kendini koruma içgüdüsü gibi çalışır. Ayrıca bize bir kişinin hayatta kalması, yiyecek alması, üreme için bir ortak bulması gerektiğini söyler. Temel içgüdüyle, diğer ikisi akar - cinsellik ve güç ihtiyacı.
Yani, cinsellik ihtiyacı, hayatta kalmaya yol açan temel insan ihtiyaçlarından biridir. Üreme yeteneği için verilir. Onsuz, insanlığın hayatta kalma şansı olmazdı ve bu doğal. Hayvan dünyası örneğinde, sadece kendi türlerinin güçlü temsilcilerinin ilişki kurma hakkına sahip olduğunu görüyoruz. Bu nedenle, cinsel içgüdü doğrudan güçle ilgilidir. Bir kişiyi tüm psikolojik engellerden ve zayıflıklardan çalıyor. Kısacası, doğa ne olursa olsun, yarışa devam edebilecek böyle bir temsilciye ihtiyaç duyar. Erkek cinsiyet hormonu testosteron, özellikle cinsel uyarılma sırasında aktif olarak üretilir. Ama aynı zamanda bu hormon sadece saldırganlık sırasında değil, aynı zamanda bir erkeğin cesaret, güç dalgalanması ve kendini kazanan hissettiği durumlarda da üretilir.
Bir kadının kafasında, kötü bir adamın imajını gördüğünde, aşağıdaki dernekler kurulur: zafer, cinsel enerji, üreme, güç. Doğal dünyadaki zayıf temsilcilerin çoğalma hakları yoktur, çünkü dişi ve doğanın kendisi zayıf yavrularla ilgilenmez. Bu nedenle, en kendini beğenmiş, en agresif olanı seçer ve iyi tavır ve hassasiyetle ilgilenmez. Kızların “romantizm” kelimesiyle tanımladığı tüm imaj, modern toplum tarafından dayatılan bir adamın imajıdır. Fakat binlerce yıldır içimizde olan doğal her zaman daha güçlüdür.