Akrabalar, arkadaşlar, romantik ortaklar - insanlar onları özleme eğilimindedir. İlginç bir şekilde, bir kişi bu duyguların nedenlerinin her zaman farkında olamaz.
Yalnızlık alışkanlığı ve korkusu
İnsanların sadece diğer insanları değil, aynı zamanda farklı yerleri ve şeyleri de kaçırmasının en yaygın nedenlerinden biri bir alışkanlıktır. Bu, insan ruhunun istikrar için çabalayan yapısıdır. Bu nedenle, bir kişi her gün veya düzenli olarak birisini gördüğünde, onunla iletişim kurduğunda, birlikte vakit geçirdiğinde, buna alışır. Ve eğer bir nedenle bu iletişim kalıcı veya kalıcı olarak kesintiye uğrarsa, kırılma gibi bir şey meydana gelir, bir kişi kendi içinde boşluk hisseder - sonuçta, bu alan daha önce birileri tarafından işgal edildi.
Özellikle bağlanma eğiliminde olan insanlar, işten çıkarıldıktan sonra bir süre rahat hissedebilir ve sevilmeyen meslektaşları bile özleyebilirler, ancak daha sonra güvenle unutulurlar. Bu, birini özlemek için sevgi veya sempati duymanın gerekli olmadığını gösterir.
Ayrıca, diğer insanlarla iletişim kurmak genellikle yalnız hissetmemeye yardımcı olur. Yaşamının ve deneyimlerinin ayrıntılarını biriyle paylaşmaya alışkın olan bir kişi, kendisiyle yalnız bile olsa, zihinsel olarak onunla diyalog kurabilir. Ani bir ayrılma durumunda, aniden kendini yalnız hissedebilir.
Çeşitlilik için çabalamak
Başka bir neden, insanların birbirlerinin hayatlarını, bireysellikleri sayesinde sadece getirebilecekleri farklı şeylerle tamamlamaları ve doldurmalarıdır. Herkes farklı düşünür ve davranır ve ikisi ne kadar benzer olursa olsun, iki kişi birbirine benzemez. Bu nedenle, başkalarının hayata geçirdiği öngörülemezliği, yeniliği ve çeşitliliği kaçırmak doğaldır.