Bu dünyada çevrelerinde olan her şeye çok şiddetli tepki veren insanlar var. Başlarına bile gelmeyen olaylar kendileri gibi algılarlar. Bu insanlar son derece duygusaldır, başkalarının ruh halini hissederler, aynı anda tüm insanlık için endişelenebilirler.
Dikkatleri sürekli dışarıya yönlendirilen insanlar gelen tüm bilgileri sindiremezler ve bir noktada bilinçleri aşırı yüklenir. Sonuç olarak, birileri rahatsız edildiyse, yabancıları yıkarsa, başkalarını ağlar ve korkutur, iklim değişiklikleri hakkında akut olarak endişelenir veya bir arkadaşının oğlunun sınavlardaki başarısızlığı nedeniyle, izlenen filmlerin arsalarında ağlayarak veya bunalıma girerse acı çekmeye başlarlar. Acı çeken diğer insanların duygularını algılarlar ve diğer insanların sorunlarını omuzlarına aktarırlar. Empatileri çok gelişmiştir, ancak içe dönük değildirler. Bu tür insanlara yüksek frekans denir.
Bu duyarlılığın nedenleri
Psişenin benzer özelliklerinin fizyolojik nedenleri vardır.
Beynin dünya ve insanlar hakkında alınan bilgileri sentezleyen kısmı, aktiviteyi ve sıradan insanlardan daha fazlasını, başka bir kişinin duygularından sorumlu ayna nöronlarının sayısını ve deneyimlerini arttırdı.
Bu bir hastalık değil, bir kişinin hayatta kalmasına yardımcı olan kalıtsal bir özelliktir.
Ek özellikler
Yüksek frekanslı insanların empatisi vardır, bu yüzden şu anda ne hissettiğinizi neredeyse her zaman bilirler. Sezgileri geliştirdiler, iyi dinleyiciler ve yaratıcı doğalardır. Onlarla her zaman konuşacak bir şeyler vardır, fikirlerle doludur. Çoğu zaman, bu insanlar müzisyenler, sanatçılar, şairler, aktörler, gönüllüler ve çevreciler arasında bulunabilir.
Yüksek frekanslı insanlar arasında kendilerini ifade etmeyi çok zor bulanlar var, çünkü kendi başlarına bir şeyler yapmaya başlayarak veya çirkin yorumlar duymaktan sevdiklerini üzmekten korkuyorlar. İşyerinde ciddi problemler yaşarlar, başkalarının olumsuz duygularına tepki verir ve onları tamamen tüketir. Bu insanlar eleştiriye özellikle duyarlıdır. Öfkelenmeye, ağlamaya, kırılmaya, skandala veya tersine, depresyona ve cesaret kırılmaya başlayabilirler, bu da çalışmalarını yeterince değerlendirmelerine ve hataları ortadan kaldırmaya izin vermez.