Çocuk yetiştirmenin ana kurumu ailedir. Çocuğun bebeklik ve ergenlik döneminde ailede kazandığı şey, sonraki hayatı boyunca hatırlar, edinir ve uygular.
Eğitim sürecinde, ebeveynler çocukları için bir dizi gereksinimi ortaya koyabilir, bu da eğitim için gerekli bir koşuldur. Bununla birlikte, gereksinimlerin yerine getirilmesi bağırışlar, tehditler ve şiddet nedeniyle çocuklardan olumsuz etkilenebilir. Bu durumda, ebeveynler başarılı olmaz, sadece çocuğu kendilerine karşı koyar, davranışı da yetişkinlere karşı agresif olur. Her durumda, belirli bir durumdaki çıkarları ve fikirleri dikkate almalısınız.
Demokratik eğitim doğrultusunda hareket eden kişi de dikkatli olmalı ve fazla ileri gitmemelidir. Ebeveynler çocuklarına, problemlerden koruyabilir ve her şeye dikkat edebilirler. Böylece, bir çocuğun kişiliğini oluşturma süreci yavaşlar, çocuğun ihtiyaçlarının karşılanması ön plana çıkar. Nihayetinde, çocuk yetişkinliğe hazır olmayacak, sorunları kendi başına çözmesi zor olacak, çünkü daha önce her şey ebeveynleri tarafından kendisine karar verildi. Ergenlik döneminde bu şekilde yetiştirilen ergenler en fazla aksamaya sahiptir.
1) çocuğun görüşüne saygı;
2) çocuğun ailede eşit muamele görmesi;
3) çocuğu dinlemek, ona tavsiyelerde bulunmak, problemi çözmede yardım etmek için zamanın bulunması;
4) bir çocuğu demokratik bir şekilde yetiştirmek (ona şiddet uygulamamak, onu tehdit etmemek).
Her durumda, çocuğa doğru yaklaşımı bulmanız, değerli bir kişiliği yetiştirmekle ilgilenen adil ve sevgi dolu ebeveynler olmanız gerekir.
