Bir ekipte çalışan bir kişi, kendi başına çalıştığından çok daha düşük bir performans katsayısı gösterir. Ve bu, görevin karmaşıklığına bağlı değildir.
Bir çiftte biriyle bir görev gerçekleştirdiğinizde, elinizden gelenin en iyisini yapmadığınızı fark ettiniz mi? Farklı bir görevle kendiniz başa çıkmak zorunda olduğunuz bir zamanda, gücünüzde mümkün olan her şeyi ve daha fazlasını yaparsınız. Bu bir kaza değil, bu davranışın kendi açıklaması var. Böyle bir davranış bilim dünyasında sosyal tembellik veya Ringelman etkisi olarak tanımlanır.
Nedir ve Ringelman kimdir? Çok basit, Ringelman yaklaşık yüz yıl önce insanlar üzerinde bir dizi psikolojik deney yapan bir Fransız psikolog. Amacı ve görevi, bir ekipte çalışan bir kişinin performans katsayısını, kendisinden çok daha az gösterdiğini kanıtlamaktı. Ve bu, görevin karmaşıklığına bağlı değildir.
Yıllar önce ilginç bir deney yapıldı, bunun için deneysel olarak adlandırılan bir grup insanı aldılar. Görev alabilecekleri maksimum kilogramı arttırmakla görevlendirildiler. Bundan sonra, insanlar çiftlere ayrıldı ve aynısını yapmak zorundaydılar, ama çiftler halinde. Deneyin sonuçları bilim adamlarını şok etti. Grupta ne kadar çok insan varsa, her biri kendi başına çalıştıklarında sonuca kıyasla daha az ağırlık kaldırabilir. Bu etkiye sosyal tembellik denirdi.
İnsan davranışını açıklamak çok basit. Çünkü bir kişi kendi başına çalışırsa, güvenecek kimse yoktur ve sonuç üzerinde çalışarak elinden gelenin en iyisini yapar. Ancak bir kişi bir ekipte çalışırsa, mantığı bağımsız çalışma mantığından çok farklıdır. Bir takımda çalışan bir kişi, başkalarına, birisinin onun için bir şeyler yapacağına, bitirmemeyi veya elinden gelenin en iyisini vermemeye güveneceğine güvenir. Ve hiç kimse onun fillitik olduğunu veya değişmediğini fark etmeyecek.
Gruptaki katılımcı sayısı artırıldığında, her birinin başarı oranı düştü. Bu nedenle, büyük insan gruplarından ekipler bireyin kişisel gelişimini engeller ve sonucu her zaman bir bütün olarak olumlu yönde etkilemez. İnsan ruhu bu şekilde çalışır. Bazen, patronlar maksimum sonuç elde etmek için çalışanlarını gruplandırmamalı, aksi halde rahatlarlar. Hayat bu şekilde düzenlenir, takımda çalışmayan, ancak aktif olarak rol yapma yeteneğine sahip birçok parazit vardır. Birisi gerçekten çok çalışıyor olsa da, işi fark edilmez ve genellikle takdir edilmez.
Hiçbir sosyal teknoloji, eğitim veya tutum insan düşüncesini kıramaz. Yöneticiler bu faktörü çalışmalarında dikkate almalı ve grupta çalışan yeteneklerinin kişisel katsayısının azaldığı sonucuna varmalıdır.