En eski kuşağın bile interneti nasıl kullanacağını bildiği, 3D yazıcılarda organların yaratıldığı, üç ebeveynin çocukları doğduğu ve insanların Mars'a inmek üzereyken yaşıyoruz. Her şeyin kontrolünde olduğumuzu düşünüyoruz, ancak sadece bir kara kedi yolumuzu geçene veya evdeki ayna kırılıncaya kadar. Ve burada birkaç yüzyıl ve bazen bin yıl boyunca böyle bir yolculuk başlar. Bilinçaltında yaşayan önyargılar, inanılmaz bir hızla meşgul olur ve asimile olur, gerçek durumlarda otomatik ve periyodik olarak yüzeylenir.
Önyargılar nelerdir?
Yaşamla bu kadar yakından iç içe olan önyargılar, aslında, geleneksel toplulukların yaşam dengesini hizalamaya yönelik yüzyıllarca bilenmiş uygulamalardır. Halk, norm kavramına ve uygun seviyede sürdürülmesine çok özel bir tavır takındı. İhlal etmemek için, topluluk üyelerine davranışlarıyla ilgili ayrıntılı olarak "talimat veren" bazı kurallar icat edildi. Sapmalar meydana geldiyse, geleneğin taşıyıcıları sınır durumlarından alternatif yollar yaratarak kendini savunma tekniklerini kullandılar - sihirli karşı önlemler.
Bu nedenle, her şeyden önce, dünyanın geleneksel folklor resminin taşıyıcısı için önyargılar, düzgün bir şekilde gözlemlenirse, yerleşik uyumun ihlaline karşı korunması gereken uyarı işaretleridir. Ve değilse, o zaman her şeyi sözde normlara döndürmek için her zaman bir panzehir olacaktır. Bonus, süper superbachuvanın istikrarı için geleceğe dair tahminlerle birlikte geliyor.
“Eğitimden önce” dönemine benziyor, neden hala onlara inanıyoruz?
Birkaç önemli faktör vardır. İlk faktör, kişinin kendi yeteneklerinin gücüne inanmaktır. Her zaman hayatımızdan kendimizin sorumlu olduğumuzu kabul etmek istemiyoruz. İtiraf edin, sınavda başarısız olmak veya röportaj için geç kalmak için siyah bir kediyi veya bir komşuyu boş bir çöp kutusuyla suçlamak çok daha rahattır. Bu, sorumluluğu kendisinden kaldıran ve daha yüksek güçlere, ölen atalara veya kadere aktaran küçük ama çok önemli bir ilkel yaşam hackidir.
İkinci faktör (mantıksal olarak ilkinden sonra gelir) tembelliktir. İnsanlarda, bu uygulama bazen “kaderimi bekliyorum”, “Hayattaki siyah çubuk”, “Tanrı yardım edecek” / “Tanrı'nın tüm iradeleri için” ve özellikle aşırı durumlarda: “Sharo, gel!” Gibi yapılar tarafından dile getiriliyor. Önyargılara inanan bir kişi rahatlar, çünkü yukarıdan birinin ona karar vereceğini düşünür.
Bütün bunlarla, herhangi bir kişi hayatındaki istikrarı ve düzeni sever. Üçüncü faktör bundan kaynaklanır - bir kontrol duygusu. Evet, bu önceki iki faktöre göre biraz çelişkili görünebilir, ancak insanlar genellikle kendilerini güvende hissetme ve gerçekliği kontrol etme fırsatı verdiği için önyargıya inanır ve bağlı kalırlar. Bu durumda tartışma yöntemi yaklaşık olarak şu şekildedir: Kara kedilere gitmiyorum, her zaman aynaya bakıyorum, evde bir şeyler unutuyorum, elektrik direklerinin altına girmiyorum, gece için bıçakları masaya bırakmıyorum ve bunun için iyi şanslar ve sorunum yok. Kar? Kar. Bu nedenle, bazen bir tür kültürel anlaşma gibi görünebilir: bu "yasaları" ihlal etmediğiniz sürece, hayatınız normaldir.
George Frankl, insanın kültür üreten, sembollere odaklanan, işaretler kullanan ve sembollere bağlı olan bir hayvan olduğunu söyledi. Atalarımız dünyayı okunabilen bir işaret sistemi olarak gördüler. Böyle bir okuma ilkesini anlayarak birçok işaretin şifresi çözülebilir. Bir kişi genellikle kalite ve yaşam beklentisine dayanan oldukça sınırlı sayıda konu ile ilgilenir. Bu nedenle, ölüm ve başarısızlık her zaman en köklü önyargıların başında gelir.