Fobi nedir? Bu, bazen dehşet eşliğinde irrasyonel ve aşırı takıntılı korku ile karakterize belirli bir patolojik durumdur. Genellikle anksiyete ve artan anksiyete eşlik eder. Birçok farklı fobi vardır ve aralarında en yaygın olanlardan bazıları vardır.
Klostrofobi. Bu patolojik bozukluk, mekansal fobiler kategorisine girer. Klostrofobi, kapalı bir alana düşen bir kişide kötüleşebilecek bir durumdur. Klostrofoblar için, örneğin bir asansörde olmak çok zordur. Bir fobiye genellikle gerçek bir panik atak belirtileri eşlik eder. Aynı zamanda, bir kişi bir duygu durumuna düşebilir: odanın etrafında acele etmek, çığlık atmak ve ağlamak, yardım çağırmak, eylemlerini izlemeyi bırakmak ve ne yaptıklarının farkında olmak. Klostrofobi, akut hava eksikliği hissi ve yakın bir ölüm hakkında takıntılı düşünceler ile karakterizedir.
Glossofobiya. Yeterince çok sayıda insan, topluluk önünde konuşmaktan, toplum önünde rahatsızlık hissetmekten korkuyor ve birisinin bir izleyici önünde öğrenme hakkında bir rapor okuması son derece zordur. Ancak, bu korku anormal özellikler almadığı sürece endişelenecek bir şey yoktur. Glossophobia, hasta bir kişinin sahneye çıkması veya sadece büyük bir grup insanla (onun için tanıdıklar bile) konuşması gereken bir durumda yaşadığı panik bir dehşettir. Bazı durumlarda, bir glossophox anksiyete ve iç heyecan nedeniyle bile geçebilir.
Cancerophobia. Son yıllarda, bu özel fobi formunun gelişim vakaları giderek daha fazla gözlenmiştir. Bu bozukluğun özü panik, genellikle mantıksız bir kanser geliştirme korkusudur. Normal bir insanda bu hastalık hakkındaki korkular yeterlilik kapsamının ötesine geçmezse, fobik bir bozukluğu olan bir hastada deneyimleri somatik reaksiyonlarla bile sonuçlanabilir. Herhangi bir tıbbi muayene şüpheyi doğrulamasa da, bir karsinofobi artan kanser semptomları rapor edebilir. Diğer fobilerin çoğunda olduğu gibi, bu bozuklukla kendi başınıza baş etmek neredeyse imkansızdır.
Autophobia. Bildiğiniz gibi, bir insanın bir topluma ihtiyacı vardır, bir şirkete ihtiyaç vardır, sosyalleşme, iletişim ihtiyaçlarını karşılamak gerekir. Bazı bireyler için, uzun süreli yalnızlık gerçek bir işkence olabilirken, diğerleri yalnız başlı başına geçirilen zamanı daha kolay tolere edebilir. Bununla birlikte, her iki durumda da otofobi gelişme riski vardır - patolojik bir toplam yalnızlık korkusu. Bozukluğun bu formu düzeltilmezse, fobi nihayetinde ilgisiz bir durumun, klinik depresyonun gelişmesine neden olabilir ve bir kişiyi ağır intihar düşüncelerine yönlendirebilir.
Akvafobiya. Bu irrasyonel korku su ile ilişkilidir. Bu fobik bozukluk formundan muzdarip bir kişi için göllere, nehirlere ve diğer su kütlelerine yakın olmak çok zordur. Bir su birikintisi veya denizde yüzmek üzere, hiç soru yok. Suya girerken, bir aquafob tamamen yönünü kaybedebilir. Bu durumun arka planına karşı, nabız genellikle atlar, terleme artar, nefes darlığı veya akut oksijen eksikliği hissi ortaya çıkar. Yavaş yavaş, panik bir aquafobu başıyla kaplayabilir. Suyun patolojik korkusunun genellikle günlük yaşama kadar uzandığını belirtmek gerekir: bir kişinin duştan veya musluktan suyla temas etmesi acı verici, olağan hijyen prosedürleri neredeyse imkansız hale gelir.