Tüm insanlar hayatlarında en az bir kez suçlu hissettiler. Suçlu hissetmek tamamen işe yaramaz ve ondan kurtulmak en zor olanıdır.
Suçluluk nedir
Karşılıksız aşk acı taşır, ama aynı zamanda bizi daha güçlü yapar. Yalnızlık hissi ile kendimizi tam olarak ortaya çıkarabiliriz. İçeriden paslanan özlem kabulü, alçakgönüllülüğü öğretebilir. Bunlar ve diğer duygular en hoş değil, ama iyi için kullanılabilir. Suçluluk duymak bu duygulardan biri değildir.
Suçluluk duygusu. Suçluluk duyduğumuzda hatalarımızı düzeltmeziz, görmezden geliriz, yaşamaya devam ederiz. Yaşamsallığımızı suçlulukla mücadelede harcıyoruz. Suçluluk serbest kalmayacak - çürümeyi sonsuza dek yayabilir ve deneyimleyebilirsiniz. Bazen şiddetli cezalar suçu hafifletebilir. Ama bu öyle değil. Suçluluk sizden hayati meyve suları çıkarmaya devam edecek. Suçluluk gücünüzü besler. Suçluluk duygusunu sadece istemli çabalarla kurtarabilirsiniz - enerjinizi suçluluk duymayacağınız konusunda karar verin.
Suçluluktan nasıl kurtulurum
İlki. Suçu pişmanlık ile değiştir
Tövbe ve suçluluk farklı duygulardır. Ancak, kolayca karışırlar. Suçluluğumuzu kabul ettiğimizde pişmanlık duyarız ve olanların sorumluluğunu üstleniriz. Tövbe ettikten sonra, bir kişi hatasını düzeltmeye hazırdır veya bu imkansızsa, bunun için cezalandırılır. Ya da affetmeyi kabul et.
Tövbe eden, bir kişi mazeret aramaz. Lanetlemiyor, nefret etmiyor, yığılmıyor, kendini hor görmüyor. Hatasını kabul eden bir tövbe eden kişi, sonuçlarının sorumluluğunu almaya hazırdır. Suçluluk altında eziyet etmeye devam ederseniz, sorumluluk gücünü bulamazsınız.
İkincisi. Yayında
Yapılan hatalara rağmen yaşamak zorundasınız. Yaşam, zevk, mutluluk, neşe getirecek şekilde yaşamak. Tam güçte yaşamak. Dünyaya verebileceğin kadar iyi olanı vermeye devam etmek. Suçluluk çekmeye devam ederseniz, hatayı düzeltmek imkansız olacaktır. Yaşamak ve durumu düzeltmek için yeterli güce sahip değilsiniz.
Üçüncüsü. Kendini affet
En zor, aynı zamanda en gerekli. Kendinizi affetmelisiniz. Kişi, bu dünyadaki herhangi bir ölümlü gibi affedildiğinizi kabul etmelidir.
Başka birini affettiğinde hayatındaki anları hatırlıyor musun? Bütün kalbimle, saf bir kalple. Bu deneyimi hatırlayın ve kendinize uygulayın. Siz, diğer insanlar gibi, anlayış ve sıcaklığı hak ediyorsunuz. Ve af. Kendinize bir soru sorun: kendim olmasaydım, farklı bir kişi (kız arkadaşım, meslektaşım, tanıdık) olsaydım, kendimi affeder miydim? Tanrı olsaydım, kendimi affeder miydim? Evet. Bağışlanmayacaksın olacaktır. Yap.
Dördüncü. Suçluluk boyutunu abartmak
Gerçekten suçlanacak mısın? Bundan emin misin? Belki de sizin için bir suçluluk duygusu ortaya çıktı, çünkü bunu öğrendiniz ve diğer insanların stereotipleri, tutumları, yabancı bir dünya görüşü size söylüyor. Belki de “kaçınılması gereken şey” ve her şeyin olduğu gibi olması gerekiyordu. Belki de suçlu olanlardan sadece birisiniz ve her şeyi kendinize koymaya çalışıyorsunuz. Bu soruların doğru cevabı yok. Onlara nasıl cevap vereceğiniz kişisel kararınızdır.