Birçok insanın sorumluluğu, ağır, baskıcı ve hoş olmayan bir şeyle ilişkilidir. “Sorumluluk yükü”, “sorumluluk yükü” gibi kelime formları olmasına şaşmamalı. İtici, değil mi? Ve ona fırsatlar perspektifinden bakarsanız?
İyi bir örnek. Vasya, tahminlerine göre hızlı bir şekilde zenginleşmesine yardımcı olacak bir kredi almak ve bir işletmeye yatırım yapmak için bir karar verdi (bir seçim yaptı). Fikir başarılı olursa, Vasya başarısından memnundur ve gurur duyar, zihninden ve girişiminden övünür. Değilse, bunun dışındaki herkes suçlamaktır: ani bir kriz, bir tedarikçi, bir muhasebeci.. Bu, kişinin seçimi için sorumluluktan kaçmaktır. Sonuçta, güldüğünü itiraf etmelisin ve bu çok utanç verici. Ve böylece yaşıyoruz.
Seçim ve sorumluluk her zaman el ele gider. Neden onunla yaşayan bir koca hakkında arkadaşlarına şikayet et. Neden çılgın patronu suçluyorsun, çünkü onun için çalışmayı seçiyorsun.
"İzin verilmeyecek, bittiğinde, bu nahoş durumdan kurtulmama kim yardım edecek?" Dış dünyada bir çözüm aramak, başlangıçta kaybedilen bir fikirdir. Hayatınıza karşı bu tutum maalesef durumunuzu daha da kötüleştirir ve herhangi bir çözüm getirmez.
Hayatında olup bitenden sorumlu olmayan bir kişi, seçimi için şöyle bir şey savunur:
Düşüncelerim bana işkence ediyor. Düşünürseniz, düşünceler size nasıl işkence edebilir? Kendinize işkence ediyorsunuz. Seçim senin.
- "Beni sallıyor." Seni sallayan nedir? Bir şey ya da birisi doğrudan programa gelir ve sallar? Belki kendi düşüncelerinle kendini sallarsın? Seçim senin.
- "Beni kızdırdı ve gergindim." İstemezsen kimse seni kızdıramaz. Gergin seçimdir.
- "Durumum normal bir şekilde yaşamama izin vermiyor." Herhangi bir devlet adamı kendisi için örgütlenir, hiçbir yerden bağımsız görünmez. Bu da sizin seçiminizdir (organik patolojiler sayılmaz).
Sorumluluktan kaçış, kendisine ve herkese olan her şey için suçu suçlayan bir kişinin sözleriyle "görülür", ancak kendisine değil.
Seçim. Bu kelimeyi düşünün. SEÇEBİLİRSİNİZ. Dürüstçe iniş ve çıkışlarınızı yaşamak istediğiniz şekilde yaşayın. Kötü deneyim, keder bilmeden deneyimdir, neşenin ne olduğunu nasıl anlayabilirim?
Ve eğer şimdi bir su birikintisinde oturuyorsanız, o zaman bu sadece sizin yaptığınız şeydir. İçinde oturmak bir seçimdir, kalkmak ve gitmek aynıdır.
Yaptığınız ve düşündüğünüz tek şey sizin kendi kararlarınız. Aklınıza gelmeyen her şey de sizin seçiminiz. Bunu kabul ederek, hayatınızın sorumluluğunu üstlenirsiniz. Ve sonra resim farklı bir ışıkta ortaya çıkıyor: Ben kendim bu su birikintisine oturdum, yani kendim bırakabiliyorum. Yoksa içinde kalmaya ve tüm dünyayı ıslak ve soğuk olduğu için suçlamaya devam edeceğim.