Kendisine değer vermeyi öğrenen bir kişi genellikle çok daha başarılı ve uyumludur. Mesele şu ki, kendimizi adil bir şekilde değerlendirerek, etrafımızdaki her şeyle ve etrafımızdaki herkesle aynı şekilde ilişki kuruyoruz ve bu, mutluluğun anahtar anı ve sırrıdır.
Kullanım kılavuzu
1
Kendinize değer vermeyi öğrenmek için önce kendinizi sevmeniz gerekir. Ama bu bencil aşkla değil, sadece yalnız olduğun anlayışıyla, benzersizsin ve şu anda yaptığın her şey için, kendin için yapıyorsun. Tabii ki, hala yakın olanlar var, arkadaşlar var, ama her şeyden önce, iyi işler yaparken daha sakin ve daha mutlu olduğunuzu itiraf edin. Kendini sevme, herkesi sevmenin anahtarıdır.
2
Binlerce planınız, işiniz, fikriniz var ve yakında yerine getirmeye çalışıyorsunuz. Birine ulaştınız, hemen diğerine gidin, vb. Dur. Daha önce yapmış olduğunuz şeyler için kendinize teşekkür ederiz. Küçük zaferinizin anının tadını çıkarın, zaferin aromasını tadın. Sonuçta, bu yüzden bu kadar uzun sürmediniz mi? Aksi takdirde, ana başarı fikri kaybolur ve anlamsız bir ırk başlar.
3
Bu kural sadece büyük şeyler için değil, aynı zamanda günlük program için de geçerlidir. Nasıl çalışacağınızı biliyorsanız, rahatlamayı öğrenin. Sadece mesleki becerilerinizi değil, hobilerinizi, bedeninizi, sevdiklerinizi, kişisel alanınızı da takdir edin. Bütün bunlar hayatınızda olmalı ve her şeye gereken dikkat gösterilmelidir. Dinlendikten sonra çalışmak her zaman daha iyidir, o zaman neden mini bir hafta sonu için bisiklete binip arkadaşlarınızla piknik yapmayasınız? Sonuçta, çalışmanızı takdir etmeyi hak ediyorsunuz.
4
Kendinizi başkalarıyla karşılaştırmayı bırakın. Ve önemli değil, karşılaştırma nesnesi bir şeyde veya tam tersine, sizin için daha üstündür. İlk durumda, sadece üzülüyorsunuz ve kendinizi boşuna değerlendiriyorsunuz ve ikincisinde, gurur duyuyorsunuz, bu da kalkınmayı durdurduğu için çok kullanışlı değil. Herkesin kendine özgü bir kaderi ve kendine özgü bir yolu olduğunu anlayın, o zaman neden asla o olmayacaksanız ve o da siz olacaksınız.
5
Boş oturmayın. Bu, kişisel hafife almanın başka bir yönüdür. Bu, bir kişi bariz yeteneklerini ve yeteneklerini görmediğinde veya görmek istemediğinde ve iş için zaman harcamak yerine boşuna harcadığında olur. Böyle insanlar kendilerini takdir edemezler ve hayatlarını yakamazlar, sadece bir şey yaratmak için tembel olurlar. Ancak cesaret kazanmak ve en önemlisi, nihayetinde kendinize değer vermek için başlamak gerekir ve daha sonra bir insanda mevcut iç güçler size doğru yolu söyleyecektir.