Bazıları sevginin gerçek anlamını, ilk zamanların şairlerinin söylediği maneviyatı ve masumiyeti kaybettiğine inanır. Kötüye gitti, çapkın. Erkekler kadınlarını terennüm etmez, içlerinde kadınsılığı ve çekiciliği görmeyi bırakırlar ve kadınlar da kırılganlıklarını kaybettiler, ancak daha güçlü seks tarafından sevilen tatlı çaresizliği ve çekiciliği ortadan kaldıran belirli bir “erkeklik” buldular.
Bu doğru mu? Yoksa böyle bir ifade sadece özel bir görüş mü?
Tabii ki, herkes aşk kavramında, eğitimin modern kuşağın çok eksik olduğu büyük bir rol oynadığını biliyor. Modern kıza "bayan" demeyi zorlaştıran fakir yetiştirme, kötü dil ve tat eksikliğidir. Aşk, güzel bir kıyafet ve meydan okuyan makyaj üzerine veya kalın bir cüzdan üzerine değil, bir bilmece, güzel bir ruh ve hassas bir kalbin yanı sıra şefkat ve hassasiyet üzerine inşa edilmiştir. Ünlü İtalyan şair Francesco Petrarch'ın Laura'ya güzel bir kıyafet ve sağlam bir durum için aşık olması olası değildir.
Ancak bugün bile, hala romantizm, incelik, görgü kuralları olan insanların küçük bir yüzdesi. Kadınlarını sevmeyi, onlara çiçek vermeyi, soneler ve şiirler oluşturmayı, duygularını itiraf etmeyi unutmayan erkekler vardı, böylece kalpleri bir zevkle battı - tüm beyler ölmedi. Kızlarla aynı şey - sadık, şehvetli ve kırılgan, korumak istediğiniz hassas bir çiçek gibi, akıllı ve yetenekli, güzeller.
Bu nedenle, sevginizi arayın, ona inanın ve kendinizi geliştirmeye çalışın, ruhunuzu eğitin ve belki de sizi sevecek ve kalbinizi vereceğiniz biriyle tanışacaksınız.