Kendini tanıma sürecinde, kişi kendisi hakkında bir fikir oluşturur: yetenekleri ve yetenekleri. Kişi, ahlaki ilkelerini ve psikolojik özelliklerini ve toplumdaki yerini belirler. Sonuç olarak, hayatta sorumlu olan kararların etkileşimi ve benimsenmesi temelinde, yeterli, hafife alınmış veya şişirilmiş bir benlik saygısı gelişir.
Yeterli benlik saygısı
Bir kişi kendisi ve etrafındaki dünya ile uyumlu olduğunda, doğru benlik saygısını geliştirir. Kendisine, insanlara ve tanıdıklara karşı objektif olmaya çalışır: her insanın kendi güçlü ve zayıf yönleri olduğunu anlar, fark eder, ancak olumsuz niteliklere odaklanmaz.
Kişilik kendisini ve diğerlerini olduğu gibi kabul eder ve mevcut nesnel verilere dayanarak hareket eder. Böyle bir kişi yeteneklerini ayık bir şekilde değerlendirir ve kendini bir kişi olarak tamamen gerçekleştirmeye çalışır. Sakince başarısızlıklara, diğer insanların görüşlerine atıfta bulunur ve başkalarından yardım beklemez.
Benlik saygısı yeterli olan bir kişi kendine güvenir, yaşam konusunda aktif ve iyimserdir.
Düşük benlik saygısı
Bir kişinin benlik saygısı düşükse, çekingen ve belirsiz davranır. Birçok yönden etrafındaki kişilere kaybettiğine ve hiçbir şeyi değiştiremediğine kendisi karar verdi. Mevcut aşağılık kompleksinin bir sonucu olarak, yüksek hedeflerin ve başarıların eksikliği vardır.
Bir kişi göze çarpmayan, kolayca savunmasız olmaya çalışır ve sürekli tavsiye ister. Başlatılmamış ve zayıf görüşlü başkalarının görüşlerine bağımlıdır.
Aşırı güvensizlik ve özeleştiri, aşırı velayeti veya güç tutumunu içeren uygunsuz yetiştirme sonucunda ortaya çıkar. Sonuç olarak, kaybeden bir davranış modeli oluşturulur: başarı olasılığı akılda reddedilir ve duruşmalarından suçlu olanlar için bir arama yapılır.
Benlik saygısı düşük olan insanlar doğal yeteneklerini gerçekleştiremezler.