Ebeveynler, bazen aşırı derecede, çocuklarının olumsuz deneyimlerinin olası sonuçları hakkında endişelenir: uzun bir iş gezisi veya boşanma, yetişkinlikte duyularına ulaşacak ciddi psikolojik travmaya neden olmaz mı?
Psikolojik travma nedir?
Travma, bir kişinin (yetişkin veya küçük) hayatında meydana gelen korkunç bir durum değildir. Bunlar ruh için sonuçlarıdır. Yani, “travma” dediğimizde, yaşamın bedeli, ruhsallığın insan hayatı için zor ve tehdit edici bir durumda hayatta kalmak için geliştirdiği korumayı kastediyoruz. Yaralanmadan kurtulduktan sonra, vücut hayatta kaldı, ancak bu, bütün olarak ve daha önce olduğu gibi kaldığı anlamına gelmiyor.
Bazı psikolojik travmatik olaylar meydana geldiğinde, anılarla birlikte sinir sisteminde depolanırlar - görüntüler, olayın bir resmi, sesler, kokular.
Çocuklar için tehlikeli psikopat nedir
Her şeyden önce, yaralanmanın bir iz bıraktığını unutmayın. Bir yetişkin, olgun bir kişi bir yaralanmayla başa çıkmak için çocuktan daha fazla fırsata sahiptir. Beyin ve sinir sisteminin 20 yıldır olgunlaştığı (ve beynin bazı bölümlerinin daha fazla zamana ihtiyacı olduğu) bir çocuk için travmatik olayların sonuçları son derece ciddi sonuçlara yol açabilir. Her şeyden önce, bu beyin işlevselliği ve daha spesifik olarak bilişsel bileşen (düşünme), duygusal bileşen ve sosyal etkileşim üzerindeki etkidir. Başka bir deyişle, bir çocuğa travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) teşhisi konulduğunda, bebeğin yaşam kalitesi üzerinde olumsuz etkisi olan bir takım semptomları gözlemleyebiliriz. Bununla birlikte, travmanın çocuğun hayatı ve ruhu üzerinde geri dönüşü olmayan bir etkisi olduğu düşünülmemelidir.
Efsane 1 - Travmanın çocuğun hayatı üzerinde geri dönüşü olmayan bir etkisi vardır.
Hayır, değil. Bebeğin zor bir duruma katlanması gerektiğinde, her şeyden önce yaralanmanın hangi yaşam alanlarına çarptığını değerlendirmeye değer. Çocuğun baş edebilmesi için istikrarlı, destekleyici ve becerikli bir yetişkinin yardımına ihtiyacı vardır. Başka bir deyişle, bir çocuk için en iyi ilaç, travmaya güvenli bir şekilde yanıt verme, destek, empati ve yetişkinlerden istikrar duygusu alma yeteneğidir.
Efsane 2 - olaydan hemen sonra acil psikolojik yardım sağlamak gerekir
Çocuk zaten yaralanma anında yükü yaşıyor. Ebeveynler “hayatı kolaylaştırmaya” çalışırlarsa, dikkatlerini çevirin, “çocuğun unutması” için tezahürat edin, bu durumda çocuğun sinir sistemi daha da büyük bir yük taşır. Tabii ki, her baba ve anne hemen çocuğun durumunu hafifletmek ve yardım etmek istiyor ve bunu refleks olarak yapıyoruz, çünkü çocuğun acılarına dayanmaları zor. Yani, ilk psikolojik yardım var, ilkesi temel insan ihtiyaçlarını sağlamak (ne olduğunu rapor etmek, barınma, güvenlik, uyku sağlamak ve kaybedildiyse sevdiklerinizle bağlantı kurmak).
Mit 3 - travmatik bir olaydan sonra çocuğun TSSB'si olur
TSSB'yi sadece bir uzman (psikolog, psikiyatrist) teşhis edebilir. Ebeveynler bir ay boyunca tezahürleri gözlemlerse, örneğin:
- sürekli tekrar eden ve travmatik bir durumun unsurlarının yansıtıldığı bir oyun,
- uyku bozuklukları / kabuslar (açık içerik olmadan),
- iletişim zorlukları
- iletişim kurma isteksizliği,
- aşırı dürtüsellik ve saldırganlık,
- dikkati dağılmış ve konsantre olamama,
Bu belirtilerle kesinlikle bir uzmana danışmalısınız. Ancak, tüm çocukların yaralanmalara yanıt olarak TSSB'si olmadığını unutmayın.