Bazı ailelerde anne ve kızı arasındaki ilişkiler ideal olmaktan uzaktır. Yakın akrabalık karşılıklı anlayışın garantisi değildir.
Kızı büyüyene kadar, anne bu ilişkilerde liderdir. İlişkinin sorumluluğu tamamen omuzlarındadır. Anne kızı mülk olarak algılamamalıdır. Çok küçük yaşta bile, bir çocuğun kendisi olabilmesi, kendi fikrini ve karar verebilmesi gerekir.
Kızı büyüyor ve ilişkinin sorumluluğu her iki kadının da omuzlarına düşüyor. Bir yandan kızı özgürlük istiyor ve diğer yandan anne desteği istiyor. Bir çelişki olması durumunda, toplantıya ilk adım yine anne olmalıdır. Çocuğunu rakip olmadığı konusunda ikna etmelidir ve ne olursa olsun annem hiçbir zaman düşman olmayacaktır.
Annenin kendini tamamen kızına adadığı bir ailede, bir kişi genellikle büyür, annenin tüm dikkatinin her zaman sadece ona ait olduğundan emin olur. Ve herhangi bir "kızı açık yüzme havuzuna gönderme" girişimi ile anne bir reddetme alır. Kızı, annesinin ihtiyaçlarını karşılamaya devam etmesi gerektiğine inanıyor, ancak özgürlüğünü ihlal etmiyor. Burada annenin kendini yenmesi gerekiyor. Yetişkin bir kız kendi sorunlarını bağımsız olarak çözmeli ve mevcut yaşam durumundan bir çıkış yolu bulmalıdır.
Herhangi bir yaşta her iki taraftaki ilişkileri geri yüklemek istiyorsanız, sadece açık bir konuşma her derde deva olarak hizmet edebilir.
