İnsan, dünyayı kendi algısının prizmasıyla görecek şekilde düzenlenmiştir. Her durumda, olayda, adı olana karşı tutumuna bağlı olan bir etiket asar. Stereotiplerden uzaklaşmaya ve dünyaya farklı gözlerle bakmaya çalışın.
Kullanım kılavuzu
1
Her şeyden önce, çevrenizdeki her bir kişiyi olduğu için kabul etmeyi öğrenin. Ona hazır olduğunda değişecek doğru kişiyi tanıyın. Kendi inisiyatifinizde, başkalarına tavsiye vermeyin, çünkü her zaman fikrinizi empoze etmek istediğiniz gibi görünür ve uygun bir tepki yaratır.
2
Kendinizi herhangi bir beklentiden kurtarmaya çalışın, hayatı şimdi olduğu gibi kabul edin. Bir kişi belirli beklentileri olduğu sürece, kaçınılmaz olarak hayal kırıklığı yaşamak zorunda kalacaktır. Beklenti olmadığında ve size çok uymayan bir şey olduğunda, bunu güvenli bir şekilde kabul edebilirsiniz. Sonunda, istediğiniz her şeye sahip olamazsınız.
3
Başınıza gelen rahatsızlığı hatırlayarak, edinilmiş tahrişi "tatma" alışkanlığından kurtulun. Sorunları ve krizleri fark yaratmak için zorluklar ve fırsatlar olarak düşünün. Sorunlar kişinin kendisi tarafından yaratılır, neyle ayrılması gerektiğine yapışır, değişimden korkar. Hayat sadece kendine dönme şansı sunuyor. Sonuçta, mutluluk için gereken her şey içinizdedir. Herkes kendini mutlu gördüğü kadar mutlu.
4
Günümüzde yaşa, her an mümkün olduğunca eksiksiz yaşa. Hayalet gibi bir dilek peşinde, kendinizi ve etrafınızdaki dünyayı düşünmenizi sağlayacak ilginç, önemli bir şeyi kaçırabilirsiniz. Yanlışlıkla kendinizi ilginç bir yerde bulduktan sonra (bir gezi, tatilde veya sadece işten eve günlük yolunuzun bulunduğu sonbahar bir meydanda), bu anı kafanızla dalın, şimdiki anda kendinizi çözmeye çalışın. Dolu bir hayat yaşamaya başlamanın tek yolu budur.
5
Yaşam yolunda başınıza gelen durumlara karşı tutumunuzu bilinçli olarak değiştirmeye çalışın. Alan Cohen, Derin Nefes adlı kitabında çocuk psikologları tarafından yürütülen bir deneyi anlatıyor. Olumsuz davranan bir çocuğu yeni oyuncaklarla dolu bir odaya getirdiler. Bir oyuncaktan diğerine hızlı bir şekilde geçerek, sıkıldığını ve ilgisiz olduğunu söyleyerek geri döndü. Öğretmenler ikinci çocuğu olumlu ve olumlu bir iyimser olarak nitelendirdi. Onu yerde büyük bir at gübresi yığını olan odaya getirdikten sonra, psikologlar tepkisini gözlemlemeye şaşırdılar: çocuk mutlu bir şekilde gülümsüyordu. Ne kadar memnun olduğunu sorduğunda, çocuk açıkladı: "Bir midilli yakın bir yerde!" Zor bir durumda, kendinizi her zaman yakınınızda bir yerde olduğuna ikna etmeye çalışın, sadece görmeniz ve hissetmeniz gerekir.